หลบความเศร้า มาเฝ้า จ้าวสำนัก
เป็นดังหลัก พักลง ให้คงมั่น
โปรดรับข้า เป็นศิษย์ พิชิตวัน
ความจาบัลย์ มันสร้าง เพื่อล้างตา
เพราะว่าความ ลุ่มหลง มั่นคงรัก
ทะนงหนัก เชื่อไป อยู่ในหล้า
สุดท้ายแยก แปลกนัก แก่ศักดา
ได้น้ำตา มาอวด เป็นขวดใจ
อยากศึกษา วิชา ว่าไม่แท้
ความจริงแค่ เข้ารับ แล้วหลับไหล
พอได้รัก คึกคัก ก็จักไป
คิดเท่าไหร่ ค่าครู ที่ดูมา
แค้นครั้งนี้ ยังสิง มีสิ่งแลก
คือจะแยก ความเจ็บ เก็บรักษา
เอาความลวง ห่วงมาก จากมายา
เอาน้ำตา มาทด ให้หมดใจ.
...................................
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
