ในสำนึก ตรึกตาม เมื่อยามว่าง
สุดอ้างว้าง เต็มที ฤดีขม
รอยอาลัย ในห้วง เป็นบ่วงปม
อยู่กับความ ระทม ทับถมจินต์
ไม่มีบทกวี ที่อ่อนหวาน
คอยปลอบมาน ขานถ้อย เรียงร้อยศิลป์
ในวันว่าง พรางเหงาเศร้าชีวิน
ขาดรสรินอักษร จึงนอนซม...
"สุนันยา"
สุดอ้างว้าง เต็มที ฤดีขม
รอยอาลัย ในห้วง เป็นบ่วงปม
อยู่กับความ ระทม ทับถมจินต์
ไม่มีบทกวี ที่อ่อนหวาน
คอยปลอบมาน ขานถ้อย เรียงร้อยศิลป์
ในวันว่าง พรางเหงาเศร้าชีวิน
ขาดรสรินอักษร จึงนอนซม...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
