ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ข้าน้อยขอฝากตัว]

     

     เลวลร้ายแลรุนแรง                   บ่มีแสงตะวันฉาย
วันคืนไม่ผ่องพราย                         เพราะชีพคล้ายกะผักปลา
     ชีวิตต่อชีวิต                               ก็ถูกปลิดมิสร่างซา
สูญเลือดสิ้นวิญญาณ์                        แสวงหาสงบเย็น

     ทุกชีพชอกช้ำลำเค็ญ                   เกินใครแลเห็น
เจ็บปวดบาดลึกฤดี
     แตกร้าว ณ ผืนปฐพี                    จึงทุกชีวี
ฤามีสงบดั่งฝัน
     กี่หยาดน้ำตาจาบัลย์                     จักสร่างโศกศัลย์
จักสิ้นทุกข์โทมนัสา

     เชิญขวัญมาอยู่คุ้ม                       ธรณิน
สันติสุขคือฝนริน                              จากฟ้า
ดับทุกข์เชื่อมชีวิน                             เราพี่  น้องแล
มิตรภาพงามทั่วหล้า                          แหล่งล้วนเกษมศานต์
     ราวฉานแลมุ่งร้าย                       มลายลง
ร้อยรักจากใจผจง                             ถักร้อย
ร้อยใจทุกใจคง                                 เป็นหนึ่ง
สานเสกเป็นสายสร้อย                       ผูกคล้องหทัยสมัย
     ใจเอยจงแจ่มแจ้ง                       ประจักษ์ใจ
ใจวิสุทธิ์งามวิไล                                เลิศแล้ว
เผยแผ่เมตตาไป                              ทุกถิ่น  ไผทเทอญ
ผูกแผ่นภพเพริศแพร้ว                      ก่องแก้วสว่างสวรรค์

     มุ่งจุดโคมทองส่องฉาย                   เพริศแพร้วสืบสานสมานฉันท์
หยุดยั้งต่อตีโรมรัน                             แตกแยกห่ำหั่นบรรลัย
     เชื่อมใจเชื่อมแผ่นดินแม่              รักแท้คือสิ่งยิ่งใหญ่
ผนึกชีพหลอมรวมร่วมใจ                    ดอกไม้สันติผลิบาน                   

[tna]

ชื่นชม
--------------
ฟังวจี  ฝีไม้ ลายอักษร
ช่างพลิ้วร่อน อ่อนช้อย ร้อยวิถี
อุดมการณ์ ขับขาน หว่านวจี
ถ้อยพาที เรียงร้อย สร้อยจำนรรจ์

เนื้อความนัย ขยาย ได้มากมี
เด่นวจี สอดคล้อง ทำนองสรร
ใครได้เสพ เพริดแพร้ว แพรวจำนรรจ์
ต่างก็ฝัน หวั่นไหว ในอุรา

นี่แหละหนา ที่ว่า คลื่นกระทบ
เมื่อถึงคราว ต้องลบ  ทบใหม่หา
คลื่นลูกใหม่ ไฉไล ไหวอุรา
ต้องร้างรา ลูกเก่า น่าเศร้าใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[ข้าน้อยขอฝากตัว]

คลื่นลูกใหม่ใช่กระทบคลื่นลูกเก่า
ให้สร้อยเศร้าโศกศัลย์ก็เปล่าไม่
แค่เดินตามคลื่นลูกเก่าขีดเขียนไว้
ด้วยหัวใจชื่นชมในกวี
คลื่นลูกเก่าสรรคำมาร้อยเรียง
ลูกใหม่เพียงเรียงร้อยคำตามวิถี
ให้เคียงข้างเรื่อยเรื่อยไปในวารี
ให้ฤดีปรีเปรมเอมอารมณ์

[ข้าน้อยขอฝากตัว]

                                        คืนสู่สันติธรรม

     เรื่องรวีสว่างแล้วที่แนวฟ้า
ฉายชีวิต ชูชีวา ชื่นวันใหม่
ประกายแสงพราวพิสุทธิ์จุดดวงไฟ
ลบมืดหมองของหทัยให้เลือนลาง
แผ่พลังเมตตามาโอบโลก
ดับร้าวโศกส่องใจใสสว่าง
ชวนให้ก้าวนำให้เดินสู่หนทาง
อันบรรเจิดแจ่มกระจ่างชี้ทางชัย
เหนื่อยและล้าแผ่นดินโลกโศกและหมอง
ทมิฬครองสะท้านยุคสะเทือนสมัย
เถิดธำรงคงแกร่งเปี่ยมแรงใจ
ยืนอยู่ได้ในความเศร้า...ความเร่าร้อน
กระแสโลกอุบัติบาปอาบรอยทุกข์
เร่งเร้ารุกรุมใจไม่หยุดหย่อน
เรืองอรุณโรจน์ฟ้าแผ่อาทร
โปรยแสงพรให้ยืนหยัดด้วยศรัทธา
ยึดมั่นในความดีวิถีมนุษย์
ร่วมใจจุดโคมทองส่องแสงจ้า
ถึงเผชิญเถื่อนอธรรมนำมรรคา
โบกธงธรรมหาญกล้าเข้าท้าทาย
บทกวีคีตกานต์จะขานขับ
แซ่ซ้องรับผู้หยัดสู้มิรู้พ่าย
เปล่งบทเพลงเร้าพลังทั้งใจกาย
ที่ร้อนร้ายมลายล้างห่างชีวัน
สิ้นคืนมืดอันเหน็บหนาวยาวนานนัก
แสงแห่งรักวาดชีวีแผ่สีสัน
มวลมนุษย์หลอมรวมร่วมมือกัน
ลบหมอกควันหม่นหมองที่ครองใจ
สันติสุข วิถีธรรม ก่อกำเนิด
ใจบรรเจิดเปิดประตูสู่ฟ้าใหม่
รุ่งรวีสาดสีทองผ่องไผท
ชูธงชัยก้าวไปสู่สันติธรรม

[tna]

ทำอะไร?เพื่อใคร
--------------
เสียงปืนลั่น สนั่น กระหวั่นหา
เพื่อนพ้องข้า ฆ่ากัน กระนั้นหรือ
เหตุอันใด ไทยฆ่าไทย กันเล่าฤา
เป็นเพราะถือ แตกต่าง ห่างสีกัน

พี่ฆ่าน้อง เพื่อนพ้อง ต้องเข่นฆ่า
เพราะนำพา แตกสอง ปองใฝ่ฝัน
อุดมการณ์ สานส่าย สายสัมพันธ์
สวนทางกัน ฉิบหาย วอดวายไทย

แค่อยากได้ อำนาจ วาสนา
แบ่งประชา เป็นสอง  ครองเงื่อนไข
เป็นเครื่องมือ ฆ่ากัน ให้บัลลัย
ประเทศไทย อยู่ได้ กระไรฤา

จบเสียที่ พี่น้อง เพื่อนพ้องไทย
ทำอะไร เพื่อใคร ทำไมหรือ
เป็นเครื่องมือ หลอกใช้ ทำไมฤา
โปรดยึดถือ รู้รัก สามัคคี

คำที่พ่อ สอนไว้ จำได้ไหม
ละเลิกไป เถาะเรา เผ่าพงศ์ศรี
ความวิบัติ เผาผลาญ ปฐพี
เจ็บครั้งนี้ รู้ไหม ไทยวอดวาย

 เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[มั่น แซลี้]

โปรดไตร่ตรองก่อนที่ได้ยินในเสียงปืน
เพราะขัดขืนเหยียบย่ำในกฎหมาย
เสียงปืนที่ได้ยินเพียงแค่ขู่มิได้ทำลาย
มิได้เอากันตายอย่าได้หมายคิดผิดไป

ถ้าจะมาเพียงแค่เรียกร้อง
มาหมายปองผลประโยชน์ของคนไกล
ทำให้สถาบันกฎหมายมัวหมองไหม้
ที่เขากระทำไปนั้นถูกแล้วลองตรองดู

[tna]

ไร้สี
--------------------------
วีรกรรม สร้างชาติ อุบาทเขลา
เป็นโคเง่า ข่มเขา ให้เขาขืน
ชั่วอุบาท ชาติไพร่ ใครเล่ายืน
ชี้ทางขืน กบฏ กฎเกณฑ์มา

ทำลายสิ้น ทรัพย์สิน ถิ่นเชื้อไข
โง่บรรลัย เพื่อใคร คนไหนหนา
เศษโครงไก่ โยนให้ แทะเล็มมา
ก็ตรึกตรา บุญคุณ ขุนท่วมตัว

เขาหลอกใช้ เหตุใด ใยหลงผิด
เขาแอบชิด อุบาย ภายในหัว
ก็ฮึกเหิม เกริมกล้า เข้าท้านัว
กฎหมายทั่ว เหยียบย่ำ หวังทำลาย

เพื่อให้ใคร เล่าหนา กลับมาเกิด
กลับมาเชิด ชูวงศ์ พงศ์เฉิดฉาย
นกขมิ้น เหลืองอ่อน เจ้าวอนวาย
เจ้าทำลาย เรือนกลิ่น ถิ่นเรือนชาน

ประชาชาติ ทั่วแคว้น แดนสยาม
ทั่วฟ้าคราม ไร้สี ที่สืบสาน
มีเพียงพ่อ ของแผ่นดิน ถิ่นสันดาน
เป็นสีฉาน สานจิต นิจนิรันดร์


เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
 

[ขวด]

สงบกันเสียเถิดหนา
จงกล่าวลาความบาดหมาง
สมานท์ฉันท์เสียเถิดหนุ่มๆนางๆ
หยุดเสียบ้างจะเป็นดี

กาเลเวลา วาโย ชีพชีวาวาย รำพึงรำพัน

              

 เคี๊ยกๆ โดนล้อเลียนแล้วนะคร้าบบบ สงสัยจริงๆทำไมต้องลงท้ายด้วย เวลว วารี ชีวี รำพัน  ด้วย