๐ หยุดกึก นึกตามเสียง หันข้างเอียง เสียงพี่ก้าวฯ
กวักมือ สื่อเรื่องราว ภาษาใบ้ ให้พูดคุย
๐ กะย่อง ต้องเดินย้อน เห็นพี่ค้อน ร้อนควันฉุย
ทำหน้า ท่าคงลุย แกล้งอีกหน ชนหล่นตูม
๐ นั่งลง ตรงคันนา ส่องมองหา สายตาซูม
ยิ้มหนา อย่าหน้าอูม เพราะรักดอก หยอกเล่นกัน
๐ มามะ จะช่วยดึง ขึ้นมาผึ่ง พึ่งแดดพลัน
จะได้ ไม่หนาวสั่น โอ๋..แล้วไง ใยทำงอน
..แม่หญิงกุสุมา..
๐ จ้ำเบ้าเข้าเต็มที่.............ระหว่างพี่มองตาค้อน
ไฉนไยงามงอน................จึงรีบร้อนมิผ่อนปรน
๐ ถือสนุกซุกซนนัก............แกล้งมาผลักจมปลักหล่น
แล้วยังมาเวียนวน..............ทำหน้าซนจึงจนใจ
๐ ยื่นมือให้ถือฉุด.............เอ้าน้องนุชฉุดไหวไหม
อย่าเกี่ยงเลี่ยงเลยไป.........แล้วจะไม่คิดบัญชี
๐ มัวยืนแข็งขืนอยู่...........เมื่อมองดูเอ๊ะอะไรนี่
แม่หญิงปลิงน่ะซี.............ตัวดำปี๋ติดมือมา...(เหวออ!!)
วิ่งทำไมนั่น มาช่วยกันก่อน เร้วว
ก้าว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
