นิราศวัดป่าสุขใจห้วยหอม

(จากอุดรถึงวัดสุขใจห้วยหอม ใกล้กับคุนหมิงเมืองไทย ต.ปวนพุ อ.หนองหิน จ.เลย)

๐ นิราศไปไหว้พระอธิษฐาน
ณ คุนหมิงเมืองไทยในดงดาน บรรพตชาลชดช้อยหินย้อยยวน

๐เป็นวันเกิดพระสงฆ์องค์เคารพ นามสงบสง่าศรีกิจถี่ถ้วน
กรรมฐานทางตรงธุดงค์ควร ผู้เลิศล้วนถักทอลออธรรม

๐วัดสุขใจห้วยหอมพนอมโอบ เหมือนป้องโลภโกรธหลงชงถลำ
วิเวกเว้นวงจรกัดกร่อนธรรม ช่วยเหนี่ยวนำจิตให้พิไลเรือง

๐จากอุดรแดนดินถิ่นหมี่ขิด มาพิชิตภูผานามกระเดื่อง
คือคุนหมิงเปล่งปลั่งมลังเมลือง เมฆลอยเนืองแนบหน้าให้คว้าครอง

๐สองฟากฝั่งถนนต้นมะขาม ลูกพองามเกาะกิ่งเป็นกลุ่มก่อง
พวงระย้าน่าชิมน่าลิ้มลอง ยามเมียงมองน้ำลายจะไหลเชียว

๐พลขับเร่งเครื่องเสียงดังลั่น ก่อนตะวันตกดินจินต์เฉลียว
ด้วยต้องหาที่พักสักคืนเดียว รถจึงเลี้ยวรีสอร์ตบนยอดภู

๐ห่างอารามสามกิโลพอโพล้เพล้ จัดเก็บเป้สัมภาระ ณ บ้านหรู
เป็นรีสอร์ตยอดนิยมสีชมพู จะพักอยู่คืนเดียวอย่างเปลี่ยวใจ

๐อาหารเย็นเน้นง่ายตาลายแล้ว น้ำพริกแจ่วปลากระป๋องอิ่มท้องได้
มะขามหวานเสิร์ฟเสริมจนเคลิ้มใจ ปอกเปลือกไว้วางจานแบ่งกันชิม

๐หลังลิ้มรสโอชากระยาหาร ก็ถึงกาลพักผ่อนนอนเตียงนิ่ม
จะตื่นเช้าตักบาตรโอภาสพิมพ์ เพื่อจะอิ่มบุญดังที่หวังพร

๐ดวงสุรีย์คลี่คลายประกายฟ้า สกุณาโผผินบินสลอน
พฤกษาพลิ้วเพลินริ้วทินกร ค่อยตื่นนอนเตรียมคว้าประดาบุญ

๐หินลูกรังขรุขระกระแทกรถ ประหนึ่งบถเบื้องสวรรค์บันดาลหนุน
เพื่อทดสอบพลังใจในใบบุญ ให้เห็นคุณคงทนเพริศผลธรรม

๐หน้าวัดจัดที่ฐานเป็นลานกว้าง เสื่อผืนบางนั่งประนมก้มกายต่ำ
ภิกษุผ่องครองบาตรยุรยาตรนำ พุทธธรรมมาเมตตาประชาชน

๐ล้วนอาหารประณีตประณตน้อม หยิบใส่พร้อมพนมมือสื่อกุศล
ต่างยิ้มแย้มแจ่มใสในบุญตน ภาพที่ยลย่อมพาอุรารอง

๐หลังใส่บาตรญาติธรรมประจำที่ พระท่านมีบทสวดเป็นหมวดสอง
ยะถาฯนำตามสัพพีฯนี้บทรอง แผ่พงศ์พ้องรับรู้สาธุการ

๐แล้วรวมกลุ่มกินข้าวมื้อเช้านี้ พร้อมกันที่ศาลาใหญ่อันไพศาล
เชิญชวนชาวศักดิ์สง่ารับประทาน กระยาหารอร่ามศรีมีบุญปน

๐หลังท้องอิ่มพริ้มพราวทั้งคาวหวาน สู่สถานเทศน์ธรรมล้ำกุศล
พระอาจารย์สงบจะทบมนตร์ ให้ผองชนชื่นจิตด้วยฤทธิ์ธรรม

๐วันนี้ท่านเทศน์เน้นเห็นตัณหา สิ่งที่พาทุกข์ร้ายใครถลำ
จะเจริญจรูญจิตพิชิตธรรม จงน้อมนำวิปัสสนามาใคร่ครวญ

๐ว่าอิ่มท้องร้องระเริงบรรเทิงแล้ว แต่อิ่มแก้วแก่นธรรม์นั้นหอมหวล
เป็นดังบุญบารมีปรีดิ์ประมวล จึงอบอวลไอพระพุทธพิสุทธิ์พรม

๐ถึงเวลาศิษย์ลาอาจารย์สงบ จึงประกบมือสองประคองก้ม
กราบเบญจางคประดิษฐ์จิตภิรมย์ พวกกระผมลาท่านอาจารย์ไกล

๐พร้อมอัญเชิญบารมีนี้ปกเกล้า กลับถึงเหย้าชายคาที่อาศัย
โดยเดินทางราบรื่นด้วยชื่นใจ ปลอดเภทภัยด้วยคาถาท่านอาจารย์

๐จงสำเร็จดังหวังกันทั้งหมด พุทธพจน์ปกเกล้าเหล่าลูกหลาน
บุญครั้งนี้ทวีผลดลบันดาล ยศการงานการเรือนตามเงื่อนบุญ

๐หลังรับพรฉ่ำชื่นหวนคืนกลับ พลขับเคลื่อนรถบดทางขุ่น
ต่างยิ้มแย้มแววตาหน้าละมุน เพราะอิ่มบุญอิ่มธรรมอิ่มกรรมดี

๐ผ่านทิวเขาขัณฑ์เขตเกินเนตรคาด ที่กางพาดผืนผไทหลากหลายสี
เงาเมฆบังตะวันส่องท้องคีรี คล้ายกับมีเงาทะมึนยืนส่งเรา

๐สามชั่วโมงหมายดังตั้งใจไว้ ถึงบันไดสีเหลืองที่เรือนเก่า
นบธรรมะจากวัดช่วยขัดเกลา ความมัวเมาให้ลดน้อยร้อยดีเอยฯ

จบนิราศแรกด้วยบทห้วนๆ เนื่องจากหมดแรงแล้ว
(จาก๒๑ธค๕๕ - ๒๒ ธค ๕๕)

เชิงอรรถ
บรรพตชาล=พนอม=คีรี=ภูเขา
ก่อง=สวยงาม,เรียบร้อย
สุรีย์=ทินกร=ดวงอาทิตย์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: นิราศวัดป่าสุขใจห้วยหอม (อ่าน 2886 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้