...แค่อยากเขียน... แค่อยากเขียนคำประชดให้หยดย้อย ส่งอ้อยส้อยถ้อยความเพื่อถามถึง ฝากสายลมโอบฟ้าคราคะนึง ตราบตราตรึงท่วมท้นล้นหทัย ฤาเน็ตอ่อนรอนฤทธิ์พิศวาส จนมิอาจแวะเวียนเขียนขีดได้ กลอนสะดุดหยุดลงตรงโพ้นไกล เกินกว่าใจใกล้ชิดสนิทกัน แค่อยากเขียนคำประชดให้หมดเปลือก เหลือสุดเลือกคารมคมคายมั่น แอบพิรี้พิไรในจำนรรจ์ พาทรำพันเรื้อร้างจึงสร่างรส เมื่อทุกข์ร้อนอ่อนล้าพาหน่วงหนัก ปิดตาพักหลับไซร้ ใจกำหนด รู้สัมผัสเคลื่อนคลอน นิวรณ์ลด คือเบื้องบทมิ่งมรรค วิจักขณา แค่อยากเขียนคำประชดทั้งหมดนี้ ออกท่วงทีขี้เหงาตัวเท่าฝา เผื่ออาการพิรุธสะดุดตา แก้วกานดาอาจพร้อมยอมจำนน ก็แค่คำเย้าหยอกใช่หลอกยั่ว ให้ตื่นกลัวปวดเศียรเวียนสับสน เพียงพึ่งพักอักษรผ่อนกมล หว่างว่ายวนวงวัฏฏ์...รัตติกาล ตลอดเวลา : พงษ์สิทธิ์ คัมภีร์ โซ...เซอะเซอ 2 สิงหาคม 2563  |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 พฤษภาคม 2024, 03:56:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...แค่อยากเขียน... (อ่าน 5673 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
