ฉากสุดท้าย..ที่ปลายฝัน

"ฉากสุดท้าย..ที่ปลายฝัน?"

๐

๐ เมื่อเรียวมือเธอปล่อยแล้วถอยห่าง
หันหลังย่างก้าวไกลไปจากฉัน
ไปทั้งที่หัวใจใครจาบัลย์
ไปพร้อมฝันของใครทำลายลง

๐ เธอแกะมือแกะฝันทิ้งฉันคว้าง
ปล่อยอยู่กลางหมอกควันอันลุ่มหลง
เหลียวรอบตัวเส้นทางข้างทะนง
กลายเป็นผงกลุ่มควันอันมืดมัว

๐ มีเพียงความเงียบงันพลันวิ่งหา
มีความชาคลุมร่างทางสลัว
มีน้ำตาเริ่มไหลท่วมใจตัว
มีเสียงยั่วของเศร้าแทรกเข้ารับ

๐ กับคนหนึ่งมองใครได้เพียงหลัง
มองส่งทั้งอวยชัยไม่เป็นศัพท์
ภาวนาก่อนกายเธอหายลับ
ดลเธอกลับเริ่มต้นปนลมลม

๐ แปรเป็นเสียงในใจไขว่คว้าเรียก
ปนเสียงเพรียกเปล่าปร่ามาผสม
เป็นเหมือนใครเย้ยมาคว้ามีดคม
เข้าระดมจ้วงแทงแหล่งกลางใจ

๐ มองภาพหลังแทนหน้าพาเหน็บหนาว
แทบนับก้าวครวญคร่ำสิทธิ์ทำได้
ฉากสุดท้ายเธอทิ้งสิ่งอาลัย
ปล่อยให้ใครกอบเก็บเจ็บคนเดียว?"

ระนาดเอก