[



เปรียบเธอเช่นกุหลาบขาวในเงามืด
สีจืดชืดมัวหมองไม่ผ่องใส
ต้องหลบลี้หนีมารพวกหว่านภัย
ทำให้ใจสีขาวมีคาวดำ
อยากจะเป็นลิขวิดตามติดลบ
แล้วช่วยกลบคำอุจาดชาติคนต่ำ
ได้แต่นั่ง เฝ้ามอง ดูทองคำ
ถูกเหยียบย่ำ ทับถม  จนจมดิน(เฒ่าทารกฯ )

กุหลาบขาวหากแม้นเธอเศร้าหมอง
ไม่กล้ามองผองชนคนเหยียดหยาม
อย่าไปสนคนย่ำเหยียบเปรียบคนทราม
เธอจงทำให้เขาร่วงหล่นคนเหยียบใจ
จงรู้ไว้กุหลาบขาวเธอมีค่า
มากเกินกว่าให้ใครมาว่าได้
อย่างน้อยยังมีคนแอบเป็นกำลังใจ
เพราะเธอคือดอกไม้ที่บริสุทธิ์และงดงาม(กริชอักษร)

ดอกกุหลาบ สีขาว พราวไสว
กิ่งก้านใบ ไหวเอน ระเนนลู่
น่าเสียดาย  น่าห่วง กลีบร่วงพรู
ตามมาดู ลาดเลา พบเงาดำ

กวีกลอน อ่อนช้อย เริ่มร่อยหรอ
กุหลาบขาว เคยลออ ชูช่อช้ำ
โดนริดรอน หนอนไช ใจระกำ
กลีบเจ้าคล้ำ  สีหม่น ทนทรมาน

กุหลาบขาว แม้เงาบัง ก็ยังขาว
อาจบางคราว หม่นบ้าง ก็ช่างเถอะ
ความบริสุทธิ์ สดใส ไม่เลือนเลอะ
ไม่เปื้อนเปรอะ มนทิล สิ้นค่าลง

หากมีใจ แน่วแน่ แก้ปัญหา
ก็ฟันฝ่า เข้าไป ไม่ใหลหลง
ด้วยความรัก บริสุทธิ์ จุดมั่นคง
จะเสริมส่ง หัวใจ ให้หยัดยืน

เมื่อมีมืด ย่อมสว่าง กลางไฟหวัง
ร้ายประดัง เข้ามาใกล้ ไม่ขมขื่น
เพียงหัวใจ อดทน จนฝันฟื้น
กุหลาบขาว ก็จะคืน ความสวยงาม

.. GreenMonkey :: ลิงเขียว ..