ใครทำเธอ ให้ช้ำ ระกำจิต
บอกสักนิด ผิดไร ดั่งไร้ค่า
ครวญคร่ำหมอง หม่นไหม้ ในอุรา
หยาดน้ำตา ท่วมใจ ไปทุกทาง
บอกฉันหน่อย รอยหม่น บนทางฝัน
ใครไหนกัน ฟันเอา เหงาไม่สร่าง
เห็นเธอร้อง เสียหนัก หักใจจาง
เอ่ยวาจา ลาร้าง คล้ายทางตัน
แค่แหย่หยอก ชอกช้ำ จำอยู่ได้
แค่ลองใจ ไยเคือง หาเรื่องฉัน
ขอได้โปรด โกรธเกลียด เคียดแค้นกัน
ขอให้หัน หลังมา พูดจาที
ทุกวันเฝ้า เช้าสาย หมายมองเหม่อ
ไม่เห็นหน้า พาเผลอ เพ้อเบือนหนี
กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ยับฤดี
สวดมนต์กี่ ร้อยเที่ยว เปลี่ยวเหมือนเดิม
ค่าของคน ทุกคน มีล้นเหลือ
ขอเพียงเชื่อ มันไว้ ใจฮึกเหิม
โลกสดสวย รวยรื่น ชื่นชมเติม
ช่วยมาเสริม ใยเหล็ก เสกแต่งใจ
ให้แข็งแกร่ง แรงสู้ อยู่กับเพื่อน
อย่าทำเหมือน หักเห มาเฉไฉ
เรื่องนิดหน่อย ปล่อยเถิด เปิดฤทัย
ขืนเศร้าไป ใจกร่อน จักร้อนทรวง
พันทอง
๗/๐๗/๕๖