หวังสุรีย์ตื่นเช้า มาเจอ
งามเด่นจริงนักเออ แจ่มฟ้า
เธอฉันนั่งละเมอ เพ้อพร่ำ
รู้ว่าไกลสุดหล้า ยังเฝ้าคอยรอ
ใจจดจารจ่อแล้ว เลือนหาย
เฉกเช่นทิวาวาย ดับดิ้น
ความหวังดั่งเคลื่อนคลาย ไหวหวั่น
เร่งรุดรวดเร็วสิ้น ไขว่คว้าแต่ลม
มาแรมรอนนกขมิ้น ไร้รัง
แต่ก็ยังมีหวัง อย่าเศร้า
มืดมิดไม่จีรัง ขอแค่-
หมั่นมั่นทุกค่ำเช้า สว่างแจ้งแจ่มอรุณ
พันทอง
๒๗/๐๘/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
