ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กล่องความทรงจำ]

เวรกรรมจริงๆ
ยังไม่ทิ้งไปอีกไอ้น้ำเปลี่ยนนิสัย
ตอบหน่อยซิ..เหล้ามันมีประโยชน์อะไร
ทำไมถึงกินกันได้..ไม่เบื่อสักที 

อย่าโกรธกันเลยนะจ๊ะ ดินหญ้า
ที่ต้องเมา  เพราะสุรา  จะพาลืมเหงา
ทั้งวงเล็ก วงใหญ่ ก็เพื่อนเรา
ใครอยากเมา ก็รินเอา  ชวนเฮฮา
ในวงเหล้า มากมาย ด้วยเพื่อนพ้อง
อยู่คนเดียว แล้วต้อง นั่งเหว่ว้า
นึกถึงเขา เรื่องเก่าๆ ก็ร้องไห้ทุกที ซิน่า
เลยหันมา ตั้งวงเหล้า.... เคล้าเพื่อนใจ

[กิ่งไผ่]

อันว่าเหล้ากินเข้าไปเพราะใจรัก
ยามอกหักก็กินเหล้าให้สดใส
ยามมีสุขก็กินเหล้าทุกคนไป
แล้วไฉนว่าเหล้านั้นไม่ดี
ยามสังสรรค์เฮหาหรือปาตี๋
มันคงมีแต่น้ำโค้กนั้นใช่ไหม
ไม่มีเหล้าอยู่ด้วยหรืออย่างไร
ตอบตรงใจหน่อยซิครับท่านผู้ฟัง
ยามมีสุขก็พึ่งเหล้าให้สุขยิ่ง
พอหมดหวังทุกสิ่งก็พึ่งไห
อย่าพึ่งว่าเหล้านั้นไม่ดีไป
มาเถอะมาแบ่งใจให้เหล้ากัน
 

[กิ่งไผ่]

วันนี้มาฟังเรื่องเรื่องของแม่
พระคุณแน่ยิ่งโยดสังแค่ไหน
ลองมาฟังเถอะครับคุณหญิงชาย
แล้วไม่วายจะขอบคุณคุณแม่เอย

 

โอ ..แม่แม่แม่ หนอแม่โขง
ตื่นขึ้นมางวยงงก็โก้งได้
ตื่นเช้าเม้าค้างหูตาลาย
ยังดืมได้หนอแม่ช่างแน่จริง

โอว่าแม่ แม่โขงชั่งดีนัก
ดืมไปสักสองแก้วก็รู้ผล
ดืมอีกหน่อยก็พบสุขทุกคน
อยากรู้ผลต้องลองมาดื่มกัน

ยามมีสุข มีทุกข์ หรือมีเศร้า
ก็มาเล่า ให้ฟัง เมื่อสังสรรค์
เรามาดื่ม มาฟ้อน มาเต้นรำ
ดืมกันนำ ทิ้งทุกข์ โศรกเศร้าไป

เจอเพื่อนใจ เพื่อนรัก ก็วงเหล้า
ชมว่าเจ้า นั้นงาม กว่าสิ่งไหน
ดื่มไปแล้ว ปากหวาน ทราบถึงใจ
ดื่มเข้าไป นั้นซิแม่ แน่จริงเรา
 

ทั้งเพื่อนเขา เพื่อนเรา เข้ากันได้
เหมือนเบียร์ช้าง เบียร์ไทย หรือเบียร์สิงห์
ทั้งลิโอ ไอเนเกน คาดเบอร์จริง
ทุกทุกสิ่ง ดืมกับแม่ ได้แน่นอน

จึงขอวอน เพือนดื่ม ทุกทุกท่าน
หากดื่มกัน วันไหน ช่วนเพื่อนสิงห์
สิงห์สุรา จะได้ไป ขอพึ่งพิง
แล้วนำสิ่ง เฮหา พากันเพลิน

[กิ่งไผ่]

พี่ดินจ๊า พี่ดินหญ้า
 ขอเวลาผมหน่อยจะได้ไหม
ขอดื่มกิน เพียงครู แล้วจะไป
อยู่กับขวัญใจ อย่างพี่ดิน

ถึงเมาเหล้าอย่างไรไม่ลืมรัก
จะขอพัก ขอพิง และขอหนุน
อยู่ไกล้ๆ ไม่ห่าง หลอกแม่คุณ
จะขออุ่น ไอรัก ตลอดไป

 

[daf]

เมาเมาเมา
ขอเหมาหมดร้านได้ไหม
ขอดื่มให้มันสะใจ
อยากให้น้ำเมา..ช่วยเลือน

ขวดหนึ่งแด่เธอที่รัก
ขวดสองแด่หลักลบเลื่อน
ขวดสามแด่ช้ำ..ที่ย้ำเตือน
ขวดสี่แด่เพื่อน..เธอให้มา

ขวดห้าแด่เขาที่เธอรัก
ขวดหกแด่ปลักที่ไร้ค่า
ขวดเจ็ดแด่ฉัน..ที่ถูกลา
ขวดแปดแด่ฟ้า..ที่ลำเอียง
 

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

เมาเมาเมา
ขอเหมาหมดร้านได้ไหม
ขอดื่มให้มันสะใจ
อยากให้น้ำเมา..ช่วยเลือน

ขวดหนึ่งแด่เธอที่รัก
ขวดสองแด่หลักลบเลื่อน
ขวดสามแด่ช้ำ..ที่ย้ำเตือน
ขวดสี่แด่เพื่อน..เธอให้มา

ขวดห้าแด่เขาที่เธอรัก
ขวดหกแด่ปลักที่ไร้ค่า
ขวดเจ็ดแด่ฉัน..ที่ถูกลา
ขวดแปดแด่ฟ้า..ที่ลำเอียง

ตกลงเธอจะดืมหรือจะอาบ
แค่ผู้ชายใจหยาบเธอยังทำถึงเพียงนี้
แล้วถ้าเธอเจอผู้ชายที่ดีๆ
คิดบ้างสิเขาจะมองเธออย่างไร

[กล่องความทรงจำ]

ไม่มีหรอกประโยชน์
มีแต่โทษทั้งนั้น
แต่ทียังดืมกัน
เป็นเพราะฉัน...ลืมใครบางคนไม่ได้สักที

+1 ไปเลยนะจ๊ะ panitan


เพราะยังลืมเขาไม่ได้
จึงต้องมานั่งช้ำใจอยู่อย่างนี้
หันไปพึ่งสุราบ้าง ในบางที
ยอมให้คืนอื่นมองว่าไม่ดี  ก็ไม่แคร์
หากเขาจะหันมาสนใจกันบ้าง
ไม่ปล่อยให้เคว้งคว้าง ไม่แยแส
ฉันก็คงไม่จำเป็น ให้เหล้า มาดูแล
หากมีเขาคอยแคร์ และเข้าใจ

[รัศมีธรรมส่องทาง]

อันสุรา กินแล้วเมา เขาว่าชั่ว
ผมไม่กลัว เพราะผมตาม อรหรร
เหมือนดังท่าน จี้ก๋ง ดื่มทุกวัน
ดืมจนได้ อรหรร นิรันดร

ดีไม่ดี อยู่ที่ใจ เรานั้นคิด
จะถูกผิด อย่างไร  ใจสรรหา
จะผิดชอบ ชั่วดี กรรมนำพา
แล้วแต่ท่าน จะสรรหา นั้นมาคุย
 

ถ้าท่านเพียง  ดื่มเหล้า  ด้วยรู้ทัน
จิตอรหันต์  จี้กง  ปลงใจหนา
ก็ไม่ทุกข์  สุขแท้  แน่อุรา
นั่นเพราะว่า  จิตมี   สติเตือน

หากดื่มแล้ว  ทำลาย  สติมั่น
มันส่งผล  ต่อกายพลัน  ใจฟั่นเฝือน
การสัมผัส  หลงผิดไป  ให้เลอะเลือน
มันจะเหมือน  คนบ้า  น่าหัวครัน

ดีไม่ดี  ง่ายดาย  อย่างที่คิด
โลกคงไม่  วิปริต  ผิดมหันต์
ที่เห็นว่า  ดื่มได้  ไม่เมากัน
เหตุใดกัน  เจ็บตาย  ล้วนก่ายกอง

จิตอรหันต์  จี้กง  นั้นหน่ายทุกข์
ไม่เหมือนปุ  ถุชนเรา  เฝ้าหม่นหมอง
ของไม่ดี  พาใจ  ให้ใคร่ลอง
แล้วก็ต้อง  ทุกข์ระทม  ตรมจนตาย

คิดใหม่เถิด  เพื่อนเอย  กลับใจกัน
มารู้ทัน  ความทุกข์  ยังไม่สาย
รู้กายใจ  นี้ไม่แน่  จะสบาย
ละสังโยชน์  สิบสุดท้าย  ได้พ้นกัน

ดูก่อนเถิด  เพื่อนเอย  จงได้คิด
ท่านยกจิต  เทียบได้  พระอรหันต์
แล้วท่านจะ  เข้าใจ  ทุกสิ่งอัน
สุดท้ายนั้น  ไม่ต้องยึด  บุญบาปเลย

ที่มาบอก  ดังกล่าว  มิได้คิด
ว่าใครถูก  ใครผิด  นะเพื่อนเหย
ก็ช่วยกัน  สรรสร้าง  เหมือนอย่างเคย
สุดเฉลย  เอ่ยกล่าว  เล่าความจริง

[nan]

รู้ว่ามันไม่ดีนะพี่ท่าน
แต่น้องขอสักวันจะได้ใหม
ดื่ม-ดื่ม ดับทุกข์ที่อยู่ข้างใน
ถึงจะแค่ชั่วครู่ไม่เป็นไร..ก้อยังดี

ขอดื่มให้กับคน เลว-เลว
ด้วยของเหลวที่มันผิดศีลอย่าง..ท่านว่า
ดื่มให้เขากับสิ่งมึนเมาอันชั่วช้า
สมกันดีใหมละหวังว่าคงเข้าใจ

รู้ว่าทุกข์อยู่ที่ใจ..ใคร่อยากดับ
แต่มันอับหนทาง..ท่านรู้ใหม
ดื่ม-ดื่ม ให้เมาเอาให้ตาย
หวังว่าสิ่งชั่วร้ายจะตายไปพร้อมกัน

ไม่เคยนึกอยากดื่ม..ของต้องห้าม
แต่วันนี้..ท่านจะปราม..คงไม่ไหว
ทุกข์ที่..น้องมี..ท่านคงไม่เข้าใจ
ถ้าจะช่วยนั้นก้อได้..ให้ช่วยริน

ริน-รินให้เมาเผาความทุกข์
อย่าได้สุขสมใจดั่งที่วาดหวัง
ดื่ม-ดื่มเพื่อคลายมนต์คนใจทราม
ทั้งดื่ม ทั้งอาบ ก้อได้หากจะลืมคนที่เข้ามาหยามเหยียบย่ำใจ

[รัศมีธรรมส่องทาง]

ดื่มไปแล้ว  ดับทุกข์  ได้จริงหรือ
ถ้ายังถือ  ก็ไม่ลืม  ดั่งที่หวัง
ถึงดื่มไป  มีแต่  ทำให้พัง
จะผิดหวัง  นั่งเศร้า  เฝ้าตรอมตรม

ถ้าจะว่า  ไม่เข้าใจ  ในความทุกข์
ที่แสนสุด  ระกำ  ล้ำขื่นขม
เราก็ร่วม  เจอกับ  ความระทม
กับอารมณ์  ที่น่า  ระอาใจ

แต่เคยดื่ม  หวังจะช่วย  ให้คลายทุกข์
แต่ไม่เห็น  มันจะสุข  ที่ตรงไหน
เห็นมีแต่  ความทุกข์  ทั้งกายใจ
สร่างเมื่อใด  มันก็กลับ  มาเยือนพลัน

ถ้าจะแก้  ต้องแก้  ตรงที่ทุกข์
จะได้ถูก  ต้องลงไป  ในที่คัน 
ทุกข์ที่ใจ  จะแก้  ที่ใดกัน
ก็ต้องแก้  ที่ใจนั้น  นะเพื่อนเอย

 

[กิ่งไผ่]

ยกสิบนิ้ว ประนม ก้มลงกราบ
ท่านนักปราช รัศมีธรรม นำกุศล
ได้สองทาง นำทุกข์สุข ทั่วทุกคน
พาหลุดพ้น กิเลส ตัณหาใจ

มาวันนี้ ท่านมาเทศ ลดละเลิก
พากำเนิด ในทางธรรม นำกุศล
ใครทำดี ได้ดี ทั่วทุกคน
จะลุดพ้น กิเลส ตันหากรรม

อันท่านว่า ความทุกข์ ดับที่ทุกข์
มีความสุข หากแก้ทุกข์ ทางใจได้
ให้ละทิ้ง ความโงเขงา ที่เมามาย
ให้เราเลิก อบายสี้ ดีนักแล

มาวันนี้  มีหลายอย่าง วางไม่หมด
คงจะปลด จากทางโลก ไม่ได้แน่
แต่จะคง รักษาศิล ไม่ผันแปร
ขอเว้นแต่ ข้อห้า เป็นครั้งคราว

 

[กิ่งไผ่]

อันทุกข์สุข อยู่ที่ใจ เรานั้นคิด
จะถูกผิด อยู่ที่ใจ เราเสนอ
หากละโลภ โกรธหลง คงจะเจอ
ทางที่ดี ที่เสนอ เป็นทางธรรม

อันว่ากรรม คือสิ่งที่ทำ ใช่ไหมเล่า
ทั้งกรรมใหม่ กรรมเก่า เฝ้าเสนอ
คอยติดตาม เหมือนเงา เราพบเจอ
ขอให้จิต นั้อย่าเพลอ ทางไม่ดี

หากคิดดี ทำดี ตามท่านว่า
มีสวรรค์ คอยหา ให้ได้เห็น
หากคิดชั่ว ทำชั่ว มักจะเป็น
ดั่งแซกเช็น นิยาย แต่เก่ามา

 

 

[กิ่งไผ่]

หลังฟังธรรม มานั้งฟัง กันสักนิด
จะถูกผิด อย่างไร ให้คิดหา
ก่อนฟังธรรม พวกเรา ก็เมามา
ก่อนถวาย ผ้าป่า พากันเมา
แล้วอย่างนี้ จะได้บุญ ไหมครับท่าน
ที่พากัน ทำบุญ เข้าพรรษา
ลดละเลิก อบาย ต่างๆนาๆ
แล้วท่านว่า ได้บุญ นั้นแน่จริง
แต่พอหมด พรรษา พากันเลิก
กลับมาเกิด กิเลศ กันอีกหน
แล้วอย่างนี้ คงไม่ดี กับตัวตน
คงไม่พ้น เหมือนเก่า เขานินทา

 

[nan]

อยากจะเมา-เมาให้เขาว่า
เราไม่ถือสาหาความท่านรู้ใหม
ขอดับทุกข์ด้วยเหล้าไม่ใช่ที่ใจ
ทุกข์อะไรดับไปกับน้ำเมา

เขาคนนั้นที่ฉันเคยฝากรัก
วันนี้ทำฉันอกหักเจ็บแค่ไหน
ดื่ม-ดื่ม-ดื่มเพื่อลืมคนหลายใจ
จะเมามายช่างหัวใคร..อย่าเกี่ยวกัน

ฉันมันเลวอยู่แล้วเขาเลยทิ้ง
ไม่ต้องกลัวสิ่งใดเลยหนา
เลวก้อเลวเอาให้มันสมอุรา
ริน-รินมาอย่าให้ขาดตอน

เมา-เมาให้ลืมเขาคนใจร้าย
ร่ำร้องไห้..ให้กลายเป็นคนบ้า
ไม่ไปไหนแล้วขอพึ่งพาอาศัยเธอนะ..สุรา
เทลงมาเปงระยะ..น่ารักจริง

ขอบคุณที่ท่านมาสอนสั่งฉัน
แต่ขออีกวันเป็นเมรีขี้เมาจะได้ใหม
ไม่ต้องต้องบ่นไม่ต้องสอนให้ปวดใจ
มองคนที่อกหักคนนี้ไว้..แต่ไม่ต้องเวทนา

(ไม่ใช่คนนิสัยไม่ดี..แต่อยากให้ท่านรัศมีธรรมส่องทาง..กะ ท่านดอกดิน  สั่งสอนเท่านั้นเอง )

[รัศมีธรรมส่องทาง]

ขออนุ  โมทนา  สาธุการ
แก่ดอกดิน  ผู้เทียมทาน  มาปุจฉา
ข้าฯผู้น้อย  จึงขอ  วิสัชนา
ตามมรรคา  พระศาสดา  ธรรมางาม 

การบำเพ็ญ  บุญบารมี  ที่ศึกษา
คือให้ทาน  ศีลภาวนา  มีองค์สาม
ให้ชาวพุทธ  ที่ชอบ  ประพฤติตาม
เพื่อละกาม  ตัณหาสิ้น  ทุกอินทรีย์

แต่ชาวพุทธ  ทั่วไป  ได้แค่ทาน
ไม่ถึงการ  ศีลภาวนา  น่าบัดสี
ต้องเวียนว่าย  เกิดตายไป  ในอัคคี
เพราะไม่มี  ที่ให้พึ่ง  อย่างถาวร

ที่ทำบุญ  ได้บาป  มีมากหลาย
ฆ่าสัตว์ตาย  กินเลี้ยงมันส์  กันสลอน
ทั้งดื่มเหล้า  เมามาย  คล้ายสุกร
มันจะถอน  ตัณหาได้  ตรงไหนกัน

จะทำบุญ  ต้องให้ครบ  ทั้งองค์สาม
ทั้งศีลทาน  ภาวนา  พาสุขสันต์
จะดิ่งตรง  ไปยัง  นิพพานพลัน
สุดท้ายนั้น  ท่านได้พบ  จบกันเอย

 

การบำเพ็ญบุญบารมีในพระพุทธศาสนามี  3  ประเภท  เรียงไปตามความสำคัญก็คือ
          1. ทาน   คือ  การให้ตั้งแต่วัตถุทานไปจนถึงอภัยทาน
          2. ศีล  คือ  การรักษากายวาจาใจให้เป็นปกติ
          3. ภาวนา  คือ  การทำใจให้สงบและเกิดปัญญา

  การทำบุญที่แท้  คือการชำระจิตใจให้บริสุทธิ์  ทำให้กิเลสต่าง ๆ ในใจของเราลดลง  ถ้าทำแล้วมีกิเลสเพิ่มขึ้น  นับว่าการนั้นไม่ใช่บุญแน่แท้ 

 

[รัศมีธรรมส่องทาง]

อยากจะเมา-เมาให้เขาว่า
เราไม่ถือสาหาความท่านรู้ใหม
ขอดับทุกข์ด้วยเหล้าไม่ใช่ที่ใจ
ทุกข์อะไรดับไปกับน้ำเมา

เขาคนนั้นที่ฉันเคยฝากรัก
วันนี้ทำฉันอกหักเจ็บแค่ไหน
ดื่ม-ดื่ม-ดื่มเพื่อลืมคนหลายใจ
จะเมามายช่างหัวใคร..อย่าเกี่ยวกัน

ฉันมันเลวอยู่แล้วเขาเลยทิ้ง
ไม่ต้องกลัวสิ่งใดเลยหนา
เลวก้อเลวเอาให้มันสมอุรา
ริน-รินมาอย่าให้ขาดตอน

เมา-เมาให้ลืมเขาคนใจร้าย
ร่ำร้องไห้..ให้กลายเป็นคนบ้า
ไม่ไปไหนแล้วขอพึ่งพาอาศัยเธอนะ..สุรา
เทลงมาเปงระยะ..น่ารักจริง

ขอบคุณที่ท่านมาสอนสั่งฉัน
แต่ขออีกวันเป็นเมรีขี้เมาจะได้ใหม
ไม่ต้องต้องบ่นไม่ต้องสอนให้ปวดใจ
มองคนที่อกหักคนนี้ไว้..แต่ไม่ต้องเวทนา

(ไม่ใช่คนนิสัยไม่ดี..แต่อยากให้ท่านรัศมีธรรมส่องทาง..กะ ท่านดอกดิน  สั่งสอนเท่านั้นเอง )

ดูก่อนเถิด  เปิดใจ  แม่น้องน่าน
โฉมสะคราญ  ทุกข์ใจ  อย่าได้หมอง
หวังเพียงแค่  ปลดทุกข์ได้  จึงใคร่ลอง
ดั่งใจปอง  ลืมได้  ผู้ชายเลว

แม้จะผิด  ไปบ้าง  ช่างเถิดเหวย
แม่ทรามเชย  พลั้งพลาด  อาจตกเหว
อย่ามัวแต่  ประชดชัน  อ้ายคนเลว
เหมือนลุยเปลว  ไฟลน  จนไหม้พอง

เชื่อผมเถิด  เปิดใจ  แม่น้องน่าน
นึกสงสาร  กายและใจ  ที่หม่นหมอง
เปิดให้แสง  แห่งธรรม  เข้าไปส่อง
แล้วจะมอง  เห็นทาง  สว่างไกล

พุทธองค์  ตรัสไว้  ให้ตระหนัก
ว่าความรัก  แม้นมี  อยู่ที่ไหน
ที่นั่นย่อม  มีทุกข์  ทุกแห่งไป
เชื่อหรือไม่  จงคิด  ตรึกตรองดู

ใจสะอาด  ใจสว่าง  ใจสงบ
ถ้ามีครบ  ไม่อายใคร  ไร้อดสู
ไม่ยึดยื้อ  ถือมั่น  เป็นของกู
ตัวเรารู้  ว่าไม่เที่ยง  ไม่จีรัง

หากเราได้  เข้าใจ  เพียงเท่านี้
จะไม่มี  กิเลสใด  ฤทัยหวัง
ตัณหาหัก  สิ้นไป  ล้มครืนพัง
เหลือจิตดั้ง  เดิมแท้  แก้ทุกข์ไป

เชื่อผมเถิด  สุรา  นำพาเศร้า
จงเลือกเอา  ทางธรรม  ด่ำสดใส
ถ้าแก้ทุกข์  ต้องแก้  ตรงที่ใจ
ทางตรงไป  เอกอุตม์  วิมุติเอยฯ

 

[nan]

อยากเมาไม่อยากเอาพระมาเอ่ย
ถึงจะเป็นคนเมินเฉยต่อศาสนา
แต่ก้อยังเคารพรักและศรัทธา
แต่วันนี้อยากเมาสุราไม่อยากเอาพระมาสอนใจ

รู้ว่ากลุ้มแสนกลุ้มมากแค่ไหน
แต่ไม่อยากไปนั่งถือศีลกินเจที่ไหน
ขอเหล้าเพียว-เพียวเยียวยาใจ
เมาให้ตายไปกับใจคนหลอกลวง

เมาเหล้าดีกว่ามัวเมารัก
วันนี้อกหักท่านรู้ใหม
หัวใจมันร้าวรานถึงข้างใน
ถึงยังไงก้อจะเมามายไม่อาย..แมว (ดีกว่า)

[nineten]

ขออนุ  โมทนา  สาธุการ
แก่ดอกดิน  ผู้เทียมทาน  มาปุจฉา
ข้าฯผู้น้อย  จึงขอ  วิสัชนา
ตามมรรคา  พระศาสดา  ธรรมางาม 

การบำเพ็ญ  บุญบารมี  ที่ศึกษา
คือให้ทาน  ศีลภาวนา  มีองค์สาม
ให้ชาวพุทธ  ที่ชอบ  ประพฤติตาม
เพื่อละกาม  ตัณหาสิ้น  ทุกอินทรีย์

แต่ชาวพุทธ  ทั่วไป  ได้แค่ทาน
ไม่ถึงการ  ศีลภาวนา  น่าบัดสี
ต้องเวียนว่าย  เกิดตายไป  ในอัคคี
เพราะไม่มี  ที่ให้พึ่ง  อย่างถาวร

ที่ทำบุญ  ได้บาป  มีมากหลาย
ฆ่าสัตว์ตาย  กินเลี้ยงมันส์  กันสลอน
ทั้งดื่มเหล้า  เมามาย  คล้ายสุกร
มันจะถอน  ตัณหาได้  ตรงไหนกัน

จะทำบุญ  ต้องให้ครบ  ทั้งองค์สาม
ทั้งศีลทาน  ภาวนา  พาสุขสันต์
จะดิ่งตรง  ไปยัง  นิพพานพลัน
สุดท้ายนั้น  ท่านได้พบ  จบกันเอย

 

การบำเพ็ญบุญบารมีในพระพุทธศาสนามี  3  ประเภท  เรียงไปตามความสำคัญก็คือ
          1. ทาน   คือ  การให้ตั้งแต่วัตถุทานไปจนถึงอภัยทาน
          2. ศีล  คือ  การรักษากายวาจาใจให้เป็นปกติ
          3. ภาวนา  คือ  การทำใจให้สงบและเกิดปัญญา

  การทำบุญที่แท้  คือการชำระจิตใจให้บริสุทธิ์  ทำให้กิเลสต่าง ๆ ในใจของเราลดลง  ถ้าทำแล้วมีกิเลสเพิ่มขึ้น  นับว่าการนั้นไม่ใช่บุญแน่แท้ 

 

       +1 ไปเลยหลวงพี่ เยี่ยม

[รัศมีธรรมส่องทาง]

อยากเมาไม่อยากเอาพระมาเอ่ย
ถึงจะเป็นคนเมินเฉยต่อศาสนา
แต่ก้อยังเคารพรักและศรัทธา
แต่วันนี้อยากเมาสุราไม่อยากเอาพระมาสอนใจ

รู้ว่ากลุ้มแสนกลุ้มมากแค่ไหน
แต่ไม่อยากไปนั่งถือศีลกินเจที่ไหน
ขอเหล้าเพียว-เพียวเยียวยาใจ
เมาให้ตายไปกับใจคนหลอกลวง

เมาเหล้าดีกว่ามัวเมารัก
วันนี้อกหักท่านรู้ใหม
หัวใจมันร้าวรานถึงข้างใน
ถึงยังไงก้อจะเมามายไม่อาย..แมว (ดีกว่า)

ถ้าอยากเมา  พระเจ้า  ก็ไม่ยุ่ง
จะไปมุ่ง  ที่พระธรรม  คำท่านสอน
ตามใจเจ้า  เถิดหนา  แม่งามงอน
ไม่อ้อนวอน  ให้เจ้า  รำคาญเลย

จะเมาเหล้า  หรือว่า  จะเมารัก
มันก็จัก  นำทุกข์มา  สู่เพื่อนเอ๋ย
ดื่มจนตาย  มันก็เป็น  เหมือนอย่างเคย
จะส่งเลย  ถึงอบาย  น่าเศร้าใจ

รู้ว่ากลุ้ม  สุมทรวง  ในดวงจิต
แต่ก็คิด  หวังดี  ไยผลักไส
ก็จะขอ  เดินต่อ  สู่ทางชัย
ให้พ้นไป  ที่พึ่ง  ซึ่งนิพพานฯ

[กิ่งไผ่]

อันว่าเหล้า กินแล้วเมา เราก็รู้
แต่ก็สู้ จะกิน จริงใช่ไหม
รู้ว่าเหล้า รสชาติ ขมถึงใจ
แต่ยังใง กินได้ ใจสังมา

นี้แหละหนา คนเรา เฝ้านั้งคิด
จะถูกผิด อย่างไร ขอปุจฉา
ตัวพี่ท่าน รัศมีธรรม ช่วยวิสัชนา
ด้วยปัญญา เลิศล้ำ ทางธรรมคุณ

อยากรู้ว่า กินเหล้า ให้มีสุข
กินปลดทุกข์ ปลดโศรก และโรคไข
หากกินแล้ว ไม่มีทุกข์ ช่างสุขใจ
จะเป็นบาป บ้างไหม ครับพระคุณ

หากกินเหล้า แล้วใจ สบายชื้น
พอยามตื่น ชื้นใจ สบายหนอ
พอจะหลับ หลับตาลง เพราะก๋งพอ
ตื่นมาต่อ ขอโก้ง นั้นอีกที

แล้วอย่างนี้ จะเป็นบาป ไหมพี่ท่าน
กินไมพาน  พาโล โมโหหา
กินแล้วหลับ หลับแล้วตื่น ชื้นอุรา
แล้ววันหน้า ก็กิน กินอีกที

เรากินแล้ว ไม่สร้างกรรม กระทำผิด
เราไม่คิด เกลียดชังใคร  เขาในศอ
เรากินแค่ มีสุข เท่านั้นพอ
เป็นอย่างนี้ละหนอ เป็นบาปไหม พระคุณ

 

พระท่านเทศสะไม่กล้ากินเหล้าเลย ว่าใงจ๊ะน่าน