ลีลาลม..ลีลาใจ
เคยได้ฟังนิทานเซ็นเช่นสอนสั่ง
พระท่านตั้งถกถามตามสิ่งเห็น
‘ที่ธงไม้ใบลู่เหตุใดเป็น’
ใบธงเย็นหรือลมให้จงใคร่ครวญ

พระหนึ่งตรองติดตามความเห็นต่าง
ที่ไหวว่างคือใบธงโบกโบยสวน
อีกรูปว่าไหวหวั่นคือลมรวน
เป็นสิ่งว่างไหวกวนเกินใจเรา

หนึ่งรูปอาจปราชญ์ทวนชวนให้คิด
เป็นที่จิตกระบิดบวนชวนกันเขลา
ใจมันแกว่งหากเล่าใช่ลมเกลา
มิเคยนิ่งซบเซาให้เราเชย

ลีลาใจไหวเงียบหรือเปรียบแส้
ยิ่งปรวนแปรกวัดกว่าลมว่าเหวย
แต่ยิ่งแปลกหากกำหนดจิตเสบย
กลับยึดลมเพ่งเผยจนเกยฌาณ

  สวัสดี..โบกมือทักทาย