|
หัวข้อ: ทั้งไม่ใช่ฉันและใช่ฉัน : โลกของฉัน : และบทกลอนของฉัน เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 04 กันยายน 2012, 05:31:PM ทุกอย่างที่ไร้ตัวตน กับหนึ่งคนที่คอยร้องไห้ โลกใบนี้กว้างเกินจะเดินไป รอหนึ่งใครหนึ่งคนบนเส้นทาง ระหว่างโลกสีเทาทึบ ผีเสื้อราตรีบินพับพึบอยู่ไม่ห่าง แพรปีกสวยกรีดออกบินกาง รอฟ้าแจ้งจางปางของวันไหน? กลอนของฉันที่เริ่มเขียน มันเริ่มเดินและเวียนมาใหม่ สุดท้ายกลอนที่กลั่นกรองจากใจ มันอยากให้มีใครสักคนอ่านมัน บางที่เขียนทั้งน้ำตา มีสนุก,สุข,เฮฮา,ที่กรองกลั่น เศร้า,ทุกข์,โศก,เหงา,เคล้าผสมกัน มันเป็นตัวตนของฉัน และไม่ใช่ฉัน มันก็คือความรู้สึกของฉันเอง |