ตอนรักกัน ชิงบอก ออกจากจิต
ว่าไม่คิด มีใหม่ ใช่ไหมหนา
ด้วยความรัก มากล้น ท้นคณา
ในอุรา พาให้ สุขใจเกิน
ตอนรักกัน พลันสวย ด้วยโลกสี-
ชมพูมี ตลอด พลอดรักเขิน
ทุกถ้อยคำ หวานหยด ทางมดเดิน
ทั้งเรียกเอิ้น สุดที่รัก มักได้ยิน
ตอนรักกัน สุกงอม พร้อมรับได้
หุงข้าวไหม้ บอกดี พี่ถวิล
แม้คำน้อย ไม่ด่า ให้ราคิน
จะนอนกิน รับได้ ในทุกยาม
แม้ขากถุย อย่างไร ไม่ถือสา
รับอาสา เช็ดให้ ไม่เคยพล่าม
ถอดเสื้อผ้า หน้าห้อง แค่มองตาม
ด้วยนงราม ยามรัก ปักดวงแด
เงินเดือนนั้น จัดแจง แบ่งให้บ้าง
ใจยังวาง มั่นนัก รักแน่วแน่
ดื่มเหล้ามา ดึกดื่น ตื่นมาแล
ไม่ผันแปร เปลี่ยนไป ในรักคุณ
สามปีผ่าน นานเข้า เมาเหมือนหมา
โยนเสื้อผ้า ไล่ไป ให้หัวหมุน
จะขากถุย เช็ดเอง เซ็งทารุณ
อย่ามาวุ่น วายใกล้ ไม่ต้องการ
ฝ่ายสามี ขี้เหล้า เมาแล้วเตะ
เมียโดนเละ ศอกเข่า เข้าประสาน
จนถึงขั้น แจ้งความ อ่วมดวงมาน
ต้องถึงการ เลิกลา หย่ากันไป
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
