แรกเข้ามา เพราะเหงา เรางกเงิ่น
แอบเฝ้าเดิน ตามเขา เอาข้างแถ
เหลือบเล็งลอด สอดส่อง คอยจ้องแล
เพราะเหงาแด ยอมดุ่ม สุ้มเสี่ยงมา
สาวบ้านทุ่ง ยุ่งเหยิง เหลิงชีวิต
ถ้อยลิขิต อักษร กลอนภาษา
เรียบเรียงร้อย ด้อยขั้น ขอวันทา
อักษรา ป่าดง คงเพี้ยนไป
แต่มานนี้ ขี้เหงา เฝ้าฝนฝึก
เพียรจารึก นึกทวน หวนหัดใฝ่
อาจยังด้อย ถ้อยหลง สงสารใจ
คอยกดไลท์ ให้ปลื้ม ลืมมิลง
"ดิน"
จากใจนะคะ...*ปลื้มท่านพี่"อริญชย์"อยู่มากค่ะที่เข้าอ่านแล้วกดไลท์ให้ทุกกระทู้* 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
