๐นกตะกรุม๐
  (เรื่องจริงอิงนิทาน)

๐นกตะกรุมไร้ขนขึ้นบนหัว
ปีกหม่นมัว ท้องมีขนสีขาว
เสียงร้องคล้ายเลื้อยไม้ ปากใหญ่ยาว
สองขาก้าว ย่องตาม นาน้ำคลอง

๐เป็นนกที่สูงโย่ง ดูโก้งเก้ง
เดินโทงเทงกลางทุ่ง ริมคุ้งหนอง
กินหอยปลาน้อยใหญ่ สมใจปอง
ส่งเสียงร้องแหบห้าว แล้วก้าวไป

๐เช้า-ค่ำเดินเที่ยวหาจิกอาหาร
ตามสายธาร ท้องนาแหล่งอาศัย
เป็นนกไม่หวังแย่งดังตำแหน่งใด
ร้องเมื่อไหร่หวานล้ำไม่นำพา

๐ชอบบินสูงเช่นเดียวกับเหยี่ยว-แร้ง
ยามมีแรงลมบนบินวนฟ้า
แล้วโฉบลงริมคลองทุ่งท้องนา
จ้องสายตามุ่งหมาย ปลารายเรียง

๐ปรากฏในนิทานเล่าขานไว้
ว่าศรีธนญชัยจับไปเลี้ยง
จิกกินนกแข่งอื่นที่ยืนเคียง
ชนะเยี่ยงนี้ไซร้ ช่างใจทราม,

๐นกตะกรุมหัวล้านเลาะธารใส
ปากยาวใหญ่เดินมา ใครอย่าห้าม
เสียงแหบห้าว เที่ยวหาสวาปาม
เริ่มครั่นคร้ามอาดูรใกล้สูญพันธุ์

๐ทุกวันนี้กลุ้มใจอยู่ไม่น้อย
เห็นปลาหอยเปื้อนสีเคมีบั่น
ปักษาแห่งลำธารสะท้านพลัน
กลิ่นเหม็นนั่น!น้ำเน่า น่าเศร้าเอย ฯ

                          อริญชย์
              แก้ไขใหม่ ๑๖/๑๑/๒๕๕๔



นกตะกรุม (อังกฤษ: Lessor adjutant stork) มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Leptoptilos javanicus เป็นนกน้ำขนาดใหญ่ในวงศ์นกกระสา (Ciconiidae) มีถิ่นที่อยู่อาศัยในทวีปเอเชียทางตอนใต้ ตั้งแต่อินเดีย เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ไปจนถึงจีนตอนใต้ และเกาะชวา

นกตะกรุมมีความสูง 110-120 เซนติเมตร ความกว้างของปีกทั้งสองข้าง 210 เซนติเมตร ขนที่ปีกและลำตัวด้านหลังเป็นสีดำ แต่ด้านใต้ท้องและหางมีขนสีขาว ส่วนหัวและลำคอไม่มีขนขึ้น ปากยาวและหนา

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%95%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B8%A1