ชีวิตผ่านไป...ไม่เคยมีใครสักคน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
06 พฤษภาคม 2024, 06:57:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ชีวิตผ่านไป...ไม่เคยมีใครสักคน  (อ่าน 4580 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
17 กุมภาพันธ์ 2009, 01:29:AM
bourana
บุคคลทั่วไป
« เมื่อ: 17 กุมภาพันธ์ 2009, 01:29:AM »
ชุมชนชุมชน

วันเวลาผ่านไปอย่างช้า-ช้า
ชีวิตดำเนินเรื่อยมาด้วยความเหงา
ข้างกายไม่เคยมีใครแม้เพียงเงา
ที่จะเข้ามาเดินร่วมเส้นทาง

มองผู้คนรอบข้างก็ดาษดื่น
แต่ฉันยืนลำพังช่างอ้างว้าง
จะมีใครคนไหนสนใจบ้าง
คนที่ยืนบนหนทางอย่างเดียวดาย

คนต่างแวะทักทายแล้วร่ำลา
ยิ่งตอกย้ำฉันไร้ค่าไร้ความหมาย
คนเข้ามาเพียงรู้จักหวังทักทาย
ไม่ได้หมายปองอยู่เพื่อคู่เคียง
ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
17 กุมภาพันธ์ 2009, 03:18:AM
Alpha
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #1 เมื่อ: 17 กุมภาพันธ์ 2009, 03:18:AM »
ชุมชนชุมชน

มองชีวิต ที่ผ่าน มานานวัน
แต่ตัวฉัน ยังไร้ ใครเคียงข้าง
ขอเพียงสัก หนึ่งคน ร่วมหนทาง
เพื่อจักนำ ใจวาง ให้ดูแล

เมื่อชีวิต นั้นยัง ไม่มีใคร
พูดอะไร ไม่เคย ถูกแยแส
ทำใจเถอะ เราเพียง แค่ผู้แพ้
ไม่อาจหา คู่แท้ มาเคียงกัน
*******************
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
17 กุมภาพันธ์ 2009, 09:19:AM
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,364



« ตอบ #2 เมื่อ: 17 กุมภาพันธ์ 2009, 09:19:AM »
ชุมชนชุมชน

o ผ่านร้อนผ่านหนาว..ผ่านเรื่องราวมากมาย
บางช่วงก็โหดร้าย..แทบตายดับ
บางช่วงสุข..ก็ล้นเหลือคณานับ
ก็คอยปรับ..อารมณ์ให้สมดุลย์

o ใจที่แกร่งเกินล้าย่อมท้าทาย
ด้วยความหมายไม่กลัวเรื่องหัวหมุน
ประสบการณ์ผ่านพ้นคือต้นทุน
จะบู๊-บุ๋นหนักเบาก็เข้ามา

o ในความเหมือน..ที่แตกต่างเส้นทางรัก
สับสนนัก..ให้คิดเป็นปริศนา
คนของใจใยหลบ..ไม่สบตา
หรือด้วยฟ้าเบื้องบน..ไม่สนใจ
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

    พลิ้วไหว..ผุดผ่อง..ล่องลม
17 กุมภาพันธ์ 2009, 10:36:AM
สุวรรณ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 565
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,487


หวังทุกชีวิต สถิตไว้แต่สิ่งดี


« ตอบ #3 เมื่อ: 17 กุมภาพันธ์ 2009, 10:36:AM »
ชุมชนชุมชน

กี่ร้อนหนาวมีเรื่องราวเล่าสู่กัน
คือเรื่องเธอเรื่องฉันจากวันก่อน
เล่ากันผ่านตามกาลสู่บทกลอน
ร่ายอักษรจารจดเพื่อผ่อนคลาย

แม้ไร้ใครเคียงข้างมานานนับ
แต่ยังมีเธอกับฉันนะสหาย
ที่ชอบเขียนเรียนอ่านกานท์บรรยาย
เป็นเรื่องเล่ามากมายสู่ลานกลอน

ในความต่างมีความเหมือนอยู่เลือนลาง
แม้จางจางแต่ก็เหมือนด้านอักษร
ตรงชอบร้อยถ้อยคำนำสุนทร
ลงบทกลอนวางไว้เพื่อนได้ชม
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
17 กุมภาพันธ์ 2009, 11:12:AM
เปลวเทียนเปลี่ยนสี
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 64
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 545


เทียนน้อยด้อยแสง


« ตอบ #4 เมื่อ: 17 กุมภาพันธ์ 2009, 11:12:AM »
ชุมชนชุมชน

ดั่งหนังสือ..ที่ถืออยู่...ดูไร้อักษร
ชีวิตที่ผ่านไป...ใจก็กร่อน...ไม่อ่อนหวาน
เป็นคนใจร้อน...ไม่อ่อนโอน...โผนทะยาน
ดั่งนิยาย...คล้ายเคยอ่าน...ก็ผ่านไป

ไม่เคยมี...ที่พักพิง...อิงแอบอุ่น
อุ่นละมุน...กลิ่นหอมกรุ่น...ให้อุ่นใจ
แต่ที่ผ่าน...ทรมาน...ผ่านร่ำไป
ไม่มีใคร..ให้หัวใจ...ได้แอบอิง
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

วันเวลาที่เลยผ่าน............กับความหวานที่ยังคงอยู่
ในความรู้สึกที่ยังรับรู้........ยังคงบันทึกอยู่ในความทรงจำ
17 กุมภาพันธ์ 2009, 11:30:AM
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,364



« ตอบ #5 เมื่อ: 17 กุมภาพันธ์ 2009, 11:30:AM »
ชุมชนชุมชน

กี่ร้อนหนาวมีเรื่องราวเล่าสู่กัน
คือเรื่องเธอเรื่องฉันจากวันก่อน
เล่ากันผ่านตามกาลสู่บทกลอน
ร่ายอักษรจารจดเพื่อผ่อนคลาย

แม้ไร้ใครเคียงข้างมานานนับ
แต่ยังมีเธอกับฉันนะสหาย
ที่ชอบเขียนเรียนอ่านกานท์บรรยาย
เป็นเรื่องเล่ามากมายสู่ลานกลอน

ในความต่างมีความเหมือนอยู่เลือนลาง
แม้จางจางแต่ก็เหมือนด้านอักษร
ตรงชอบร้อยถ้อยคำนำสุนทร
ลงบทกลอนวางไว้เพื่อนได้ชม


o อ่านอักษรกลอน..Suwan..ที่่บรรยาย
ถึงสหาย..ด้วยถ้อยหวานเป็นกานท์สวย
บอกตัวตนเป็นคําเอื้ออํานวย
ที่มากด้วยนํ้าใจแห่งไมตรี

o นับแต่นี้คงอยู่เป็นคู่มิตร
แนบสนิทบรรจบไม่หลบหนี
คอยเติมแต่งปรุงกลิ่นด้วยยินดี-
รวมกวี..แต่งพจน์ให้งดงาม

o คือความเหมือน..ที่แตกต่างของทางรัก
ไม่หาญหักให้ชํ้าชอกดั่งตอกหนาม
ร่วมสร้างสรรค์จรรโลงทุกโมงยาม
เปี่ยมด้วยความเป็นเพื่อนในเรือนกลอน
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

    พลิ้วไหว..ผุดผ่อง..ล่องลม
17 กุมภาพันธ์ 2009, 11:55:AM
anek
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 24
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 212



« ตอบ #6 เมื่อ: 17 กุมภาพันธ์ 2009, 11:55:AM »
ชุมชนชุมชน

ชีวิตผ่านไป...ดูเหมือน.......ไม่เคยมีใครสักคน
เราอับจบ         ไร้เพื่อน   เป็น  เช่นนั้นหรือ
ไม่มีใคร          คอยปรึกษา        ให้หารือ   
ไม่มีใคร         จริงๆหรือ       ชีวิตเรา ตบมือให้ ตบมือให้ ตบมือให้

ยามเผชิญ        แดดกล้า        หรือฟ้าหม่น
โต้ลมฝน         พายุร้าย        ใจท้อถอย
สู้ปัญหา         แก้เหตุกาณ์      เหมือนเรือลอย
เรือลำน้อย       ลอยลำพัง        กลางนาวา แบร่...ๆ แบร่...ๆ แบร่...ๆ

อยากมีเพื่อน      ยืนเคียง       บ่าเคียงไหล่
ยืนหยัดสู้        คู่กันไป        ให้คำมั่น
ไม่ว่าเรา        ดีเลว          เป็นเพื่อนกัน
ตักเตือนฉัน      ตักเตือนเธอ     เอ้อเฮ้อ.......นี่ซิเพื่อนกัน                     
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
17 กุมภาพันธ์ 2009, 12:11:PM
สุวรรณ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 565
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,487


หวังทุกชีวิต สถิตไว้แต่สิ่งดี


« ตอบ #7 เมื่อ: 17 กุมภาพันธ์ 2009, 12:11:PM »
ชุมชนชุมชน



o อ่านอักษรกลอน..Suwan..ที่่บรรยาย
ถึงสหาย..ด้วยถ้อยหวานเป็นกานท์สวย
บอกตัวตนเป็นคําเอื้ออํานวย
ที่มากด้วยนํ้าใจแห่งไมตรี

o นับแต่นี้คงอยู่เป็นคู่มิตร
แนบสนิทบรรจบไม่หลบหนี
คอยเติมแต่งปรุงกลิ่นด้วยยินดี-
รวมกวี..แต่งพจน์ให้งดงาม

o คือความเหมือน..ที่แตกต่างของทางรัก
ไม่หาญหักให้ชํ้าชอกดั่งตอกหนาม
ร่วมสร้างสรรค์จรรโลงทุกโมงยาม
เปี่ยมด้วยความเป็นเพื่อนในเรือนกลอน
[/quote]




ขอบคุณในน้ำใจไมตรีมิตร
จากนี้ไปขอสนิทผูกมิตรมั่น
ยามสุวรรณว่างงานสานผูกพัน
ร่วมเขียนกลอนกาพย์ฉันท์แม้ไม่เก่งพอ

จะฝึกปรือเขียนหนังสือให้ได้ความ
ข้อความงามในรสสลักหนอ
จะเรียงร้อยทีละหน่อยค่อยๆทอ
อักษรต่อเชื่อมรักคนรักษ์กลอน


ขอบคุณ คุณเพลงที่ยื่นไมตรีผูกมิตรมาค่ะ   ยิ้มให้จ้ะ
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
17 กุมภาพันธ์ 2009, 12:51:PM
anek
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 24
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 212



« ตอบ #8 เมื่อ: 17 กุมภาพันธ์ 2009, 12:51:PM »
ชุมชนชุมชน



o อ่านอักษรกลอน..Suwan..ที่่บรรยาย
ถึงสหาย..ด้วยถ้อยหวานเป็นกานท์สวย
บอกตัวตนเป็นคําเอื้ออํานวย
ที่มากด้วยนํ้าใจแห่งไมตรี

o นับแต่นี้คงอยู่เป็นคู่มิตร
แนบสนิทบรรจบไม่หลบหนี
คอยเติมแต่งปรุงกลิ่นด้วยยินดี-
รวมกวี..แต่งพจน์ให้งดงาม

o คือความเหมือน..ที่แตกต่างของทางรัก
ไม่หาญหักให้ชํ้าชอกดั่งตอกหนาม
ร่วมสร้างสรรค์จรรโลงทุกโมงยาม
เปี่ยมด้วยความเป็นเพื่อนในเรือนกลอน




ขอบคุณในน้ำใจไมตรีมิตร
จากนี้ไปขอสนิทผูกมิตรมั่น
ยามสุวรรณว่างงานสานผูกพัน
ร่วมเขียนกลอนกาพย์ฉันท์แม้ไม่เก่งพอ

จะฝึกปรือเขียนหนังสือให้ได้ความ
ข้อความงามในรสสลักหนอ
จะเรียงร้อยทีละหน่อยค่อยๆทอ
อักษรต่อเชื่อมรักคนรักษ์กลอน


ขอบคุณ คุณเพลงที่ยื่นไมตรีผูกมิตรมาค่ะ   ยิ้มให้จ้ะ

[/quote]

ประทับใจ    สุวรรณกวี     ผู้ถ่อมตน
ถ้อยคำหวล   ชวนยล        ยกนิ้วให้
ร้อยเรียงคำ   ไพเราะ       เพราะจับใจ
ก็ขอให้      อยู่คู่คอน      บ้านกลอนไทย ตบมือให้ ตบมือให้ ตบมือให้
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
17 กุมภาพันธ์ 2009, 04:33:PM
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,481


ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน


« ตอบ #9 เมื่อ: 17 กุมภาพันธ์ 2009, 04:33:PM »
ชุมชนชุมชน


ชีวิตที่เดินผ่านกาลเวลา
สุดเหว่หว้าอุราพาขื่นขม
เหมือนวันนี้ไม่มีใครใจจึงตรม
ต้องระทมร้องไห้ในน้ำตา

ที่ผ่านมา...เหมือนเวลาไม่แลเหลียว
แม้เศษเสี้ยวแห่งกาลที่โหยหา
ที่มีพบก็ต้องแยกโบกมือลา
ที่ได้มาคือความช้ำกล้ำทรวงใน

เมื่อมองเราเศร้านักใครจักเห็น
สิ่งที่เป็นใช่ใจซะที่ไหน
มองภายนอกอยากบอกไม่เป็นไร
มองภายในแสนช้ำร้าวระบม

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


กวีพเนจร...นักกลอนเร่ร่อนแห่งโลกอักษรา
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s