คนหนอคน..

เกิดเป็นคนบนหล้าน่าขบคิด
หลากชีวิตต่างปัญญาพาสับสน
บ้างคิดใกล้คิดไกลต่างใจคน
มีปะปนดีชั่วทั่วปฐพี

บ้างใส่ร้ายป้ายสีที่เพื่อนฝูง
แอบคอยจูงคนนั้นปั่นคนนี่
เพื่อนสนิทลับหลังยังไร้ดี
พ่นวจีลับหลังหวังอะไร

คอยวางแผนแสนแย่แก่พ้องเพื่อน
ยุให้เหมือนชังกันปั้นร้ายใส่
คนนั้นชั่วคนนี้ร้ายป้ายเข้าไป
แต่มิได้มองตนบนความจริง

โทรนินทาว่าคนอื่นมีหมื่นชั่ว
มิมองตัวค้นตนบนทุกสิ่ง
โดยใช้หลักยุติธรรมนำอ้างอิง
แล้วตัดทิ้งตัวตนค้นให้เจอ

พินิจตรองผองเพื่อนไยเลือนหาย
เพื่อนหญิงชายหน่ายยิ่งทิ้งให้เหม่อ
เพื่อนสนิทคิดห่างอย่างน่าเพ้อ
หัวขี้เท่อสุดทู่มิรู้ตัว

ชอบยุแยงแกล้งคนให้หม่นหมอง
ไร้พี่น้องไร้เพื่อนรักหักไปทั่ว
คนนั้นก็ติคนนี่้ก็ว่า..ช่างน่ากลัว
ตนไร้ชั่ว..คิดได้อย่างไรกัน

สล่าผิน

ปล.เพียงบางอารมณ์ที่อยากถ่ายทอดความจริงให้สังคมรับรู้ โดยเฉพาะคนคนนั้นครับ