ขวานทองร้องทุกข์ บทที่ ๑๒ กับดักหนู

รัฐหลอกล่อลวงราษฎร์วาดโลกสวย
ฉากฉาบฉวยช่วยชาวบ้านผู้ขัดสน
ฉากฉกฉวยคะแนนเสียงประชาชน
ฉากฉ้อฉลฉาบน้ำตาลหวานซ่อนเกลือ

โน่นก็ฟรีนั่นก็ฟรีมีที่ไหน
สร้างนิสัยชอบขอรอช่วยเหลือ
แจกโน่นนี่มีตั้งแต่สากกะเบือ
ยันลำเรือยันรถยนต์คนทุกวัย

คนฮือฮาอามิสติดเบ็ดง่าย
คนมุ่งหมายของแพงก็ให้ไหว
คนอยากได้ไม่รู้พอก็จัดไป
คนได้ใจรัฐได้ชื่อลือมณฑล

เปรียบกับดักกักหนูให้ติดกาว
กลิ่นของคาวยั่วเย้าให้สับสน
ก้าวเข้าสู่บ่วงกิเลสเขตสินบน
เห็นแก่ตนเห็นแก่ได้เป็นสำคัญ

ทั้งประเทศมีแต่คนงอมือเท้า
ทุกวันเฝ้ารอโปรยทานท่านจัดสรร
ทุกวันคิดซาบซึ้งตรึงใจกัน
ไม่เท่าทันการตลาดวาดแต่งเติม

ขอคิดใหม่คืนศักดิ์ศรีให้พี่น้อง
คืนลำพองคนไทยใจฮึกเหิม
มุ่งทำงานหาเงินเกินกว่าเดิม
ขอส่งเสริมนิสัยบวกให้พวกเรา

ร้อยเรียงและถ่ายภาพโดย เดชา เวชชพิพัฒน์