.jpg)
รำพึงหลัง...ย่ำค่ำใต้“ตำเสา”
ครั้งแนบเนาเนื้อนวลน้องครวญคร่ำ
ว่าต้องลามาเยือนเอื้อนตอกย้ำ
ประทับจำรอยยิ้มปริ่มน้ำตา
สัญญาใจยังตามเตือนถามทัก
จารจำหลักจริงแท้แน่นักหนา
วันพระใหญ่ยี่สิบสี่พฤษภาฯ
ก็ถึงหน้ากันเกราของเราบาน
หลับตาเห็นเพ็ญนั้นจันทร์กระจ่าง
กระทบร่างเราสองปองประสาน
นั่นแหละห้องของห้วงช่วงวิมาน
ฟ้าประทานหอมสู่ขวัญ...ถิ่น “มันปลา”
เนิน จำราย
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
17 พฤษภาคม 2024, 11:58:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: รำพึงลำพัง (อ่าน 1739 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
