ท่านพิค์กะโร่ โก้กะยะเขียว
ผม ฤ ก็เปลี่ยว ขาดนุชจอง
จึงมุประสงค์ จงจิตปอง
หาอรคล้อง เดินจรไป
หวังจะมิแล แคร์นุชนาถ
แต่ก็มิอาจ ขัดหฤทัย-
ตนซะกะคราว ร้าวมนใน
เหตุไฉน ชอบอิสตรี
เปลี่ยนจิตรัก ภักดิ์นร "ตุ๊ด"
ทิ้งละอนุช ได้ ฤ ก็ดี
คงจะระรื่น ชื่นสุขมี
ไร้ทุขบี- ฑาชิวิเรา
ศรีเปรื่อง
๕ มิ.ย. ๒๕๕๖
ปล. แต่งสนุก ๆ นะครับ ไม่ได้มีเจตนาอื่นเลยครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
