เหนืออื่นใดทั้งมวลควรฟังข้า
อย่าเร่งเร้าใดเลยหนาจงถวิล
เจ้านี่นิ่งเจ้านั่นไกวให้ข้ายิน
ทั่วแดนดินนั้นซึ้งถึงเสียงเจ้า

ต่ำ..สูง..ต่ำ..กลางระวังนะ
อย่าลดละเริงย้ำอย่าทำเหงา
อย่างละเมียดละไมไปแผ่วเบา
โสตประสาทเศร้า..รั้งรอเจ้าผู้เริงรมณ์