เพียงหุ่นฟาง
โอบสายลมห่มฟ้าฝ่าแดดฝน
ยืนหยัดบนทิวท่ามงามไสว
ไร้อารมณ์ไร้รู้สึกไร้หัวใจ
ไร้ฝันใฝ่ไร้หวังอันรังรอง
เพียงหุ่นฟางกลางนานกกาหวั่น
มิหมายมั่นอันใดให้สนอง
ความโดดเดี่ยวเดียวดายร่ายทำนอง
ให้ครอบครองแค่หลักปักคันนา
ไม่รู้ใจ
ยืนหยัดบนทิวท่ามงามไสว
ไร้อารมณ์ไร้รู้สึกไร้หัวใจ
ไร้ฝันใฝ่ไร้หวังอันรังรอง
เพียงหุ่นฟางกลางนานกกาหวั่น
มิหมายมั่นอันใดให้สนอง
ความโดดเดี่ยวเดียวดายร่ายทำนอง
ให้ครอบครองแค่หลักปักคันนา
ไม่รู้ใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
