...จะมีไหมใครสักคนมาดลใจ...
คำคุ้นชิน ยินย้ำ เพ้อพร่ำพ้อ
เหงาเคลียคลอ เคียงข้าง หาห่างหาย
เดือนปีผ่าน กาลเกี่ยว แดเดียวดาย
ทุรนหน่าย พ่ายพลี กุมกี่กัลป์
เหลียวรอบกาย หมายใคร ดลใจบ้าง
ยังแลคว้าง ว่างเปล่า แม้เงาฝัน
ท้อทนฝืน ขื่นร่ำ เรื่อยรำพัน
ล้าห้ำหั่น บั่นจินต์ สิ้นกำลัง
เพียงมาดหมาย คลายบ่วง ที่จ้วงจาบ
ถอนกำซาบ ฉาบพิษ ความผิดหวัง
กามเทพ แผลงทิ้ง ศรชิงชัง
ส่งศรคลั่ง ฝังรัก ปักแดดวง
เอ่ยคำวอน อ้อนเทวา ฟ้าสถาน
โปรดอย่าราน มานหม่น ให้หล่นสรวง
เถิดบรรเลง เพลงหวาน ซึ้งซ่านทรวง
ขับขานท่วง ทำนอง ตระกองโลม
โชนแสงเพริศ เฉิดฉาย ประกายโชติ
จรัสโรจน์ เรืองสกาว พรั่งพราวโหม
กอบจิตโหย โรยฉุด พิสุทธิ์โทรม
อ้อมอุ่นโถม โจมใจ ฝันใฝ่พา
เหงาคุ้นชิน ยินยล ยังทนไหว
รอหนึ่งใคร บางคน ที่ค้นหา
กระซิบเอ่ย เผยพาน ประสานตา
จำนรรจา ว่ารัก ร่วมถักทอ
ปภัสร์
๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๔
"เมื่อความรักเรียกหา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
