ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่เคยสนใจว่าจะได้คะแนนจากใครมากน้อยเท่าใด
และไม่เคยรู้เลยว่าดาวสีอะไรหมายความว่าอะไร
ไม่เคยคิดว่าตนเองเป็นกวี
บอกตัวเองว่าเป็นนักกลอน
ไม่ได้วัดความสามารถของตนว่ามีคะแนนมากน้อย
แต่วัดความสามารถจากเพื่อนนักกลอนที่พอใจอ่านกลอนของผม
ฉะนั้นผมจะดูที่มีนักกลอนมาอ่านกลอนของผมมากน้อยเพียงใด
เมื่อมีนักกลอนอ่านกลอนของผมน้อย ก็แสดงว่ากลอนของผมไม่เพราะ
เห็นชื่อผมแล้วไม่อยากอ่านกลอนเลย ซึ่งผมควรจะรู้ตัวเองดี
ผมจึงขอลาบ้านกลอนไทยไปก่อน
ก๊ากๆ ผมเองก็เพิงสังเกตเหมือนกันว่าโพสต์กลอนทีไรคนอ่านน้อยลงทุกวันๆ จนหนีไปเล่น คุรุมาทีงและ
ตอนนี้กลับมาแต่งกลอนอีก......เป็นธรรมดาไม้พันธุ์ดี แต่ถ้าขาดลดน้ำพรวนดิน ไม่โดนแสง นับวันก็มีแต่จะเหี่ยวเฉา
ยังไงก็อย่าเพิ่งตัดใจไปเลยครับ อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน ผมเองก็พยายามจะอ่านของทุกคนนั่นแหละครับ
เพียงแต่ว่ากระทู้มันมากเกินจนไม่มีเวลาอ่านหมด อีกอย่าง ผมเป็นโรคแพ้กลอนยาว ถ้ากระทู้ไหนมีแต่กลอนยาวๆมาประชันกันละก็
มีแต่ถอยหนีลูกเดียวส่วนมากมักจะอ่านเฉพาะคนที่ชอบหรือสนิทกันเป็นพิเศษ หรือไม่ก็ชอบอ่านกลอนที่โพสต์เป็นกระทู้แรกๆ
ตอนที่ยังไม่มีใครเข้ามาตอบนั่นแหละครับ ถ้าเกิดว่ามีตอบหลายคนแล้วส่วนมากมักจะถอดใจก่อนที่จะอ่านจบทั้งหมด.....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
