Re: เขียนหนังสือ

การเขียนต้องเพียรพาก
ถึงลำบากยากก็ทำ
ฝึกฝนเป็นประจำ
สักวันนำสู่จุดหมาย

วาดหวังในใจฝัน
ทุกคืนวันเขียนตอนบ่าย
คิดว่าคงง่ายง่าย
ที่ไหนได้ทำตั้งนาน

ทุกวันยังไม่แคล้ว
คำ"เสร็จแล้ว"ที่แสนหวาน
กลับอันตรธาน
แต่วันวานจนวันนี้

อยากเขียนเรื่องให้จบ
แต่งให้ครบทุกฉากมี
ที่ขาดเติมทันที
เท่าที่รู้เหลืออีกมาก

ทำไงถึงจะเสร็จ
ไม่สำเร็จเป็นหลายหลาก
การบ้านก็แสนยาก
เขียนหนังสือแทบไม่เดิน

นอนฝันให้คิดออก
เผลอคิดออกนอกเพราะเพลิน
เรื่องนี้เหมือนส่วนเกิน
ที่ถูกเชิญให้เข้าขวาง

ลองเขียนเพียรตั้งหน้า
ต้องฟันฝ่าหาหนทาง
เดินคิดทุกก้าวย่าง
พูดไปพลางพึมพำไป

เขียนไปก็ไม่จบ
เขียนแล้วลบเขียนไปใหม่
จะเขียนไปทำไม
เพราะหัวใจมันไม่เอา

กลอนนี้เขียนให้ตลกนะคะ มันแทบไม่มีส่วนไหนตรงกับเราจริงๆเลย