ฉันมันโง่ งมงาย ควายเรียกพี่
ในฤดี มีแต่เธอ เพ้อสงสัย
นึกว่ามี ฉันคนเดี่ยว เทียวรำไป
กว่าจะนับ จบลงได้ อีกหลายคน
เพราะรักดอก น้องนาง ช่างงามแต่ง
แต่ถ้าแล้ง น้ำใจ ไปให้พ้น
เจ็บอยู่หนา ถ้ามัวหลอก กรอกใจตน
หน้าด้านทน ให้สวมเขา เข้าหลายปี
under
ความรักนั่น ทำให้ฉัน พลันตาบอด
มืดตลอด แม้นมีแสง แสร้งเหลือที่
ตามาบอด แถมปอดแหก อีกด้วยซี
ช้ำชีวี มีแต่แย่ ขาดแท้ใจ
อยากจะเริ่ม รักใหม่ กลัวหัวอก
จะช้ำฟก หมักหมม ข่มไม่ไหว
กลัวเขามา หลอกลวง ล้วงตับไต
กลัวโดนควัก ฤทัย ให้แหลกราน
จึงต้องอยู่ คนเดียว แสนเดื่ยวโดด
เป็นคนโสด ชิงชิง ยิ่งสงสาร
ขาดคนคอย เคียงคู่ ทรมาน
โปรดประทาน ชายที่รัก มาสักที
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
