กินนรีที่หลงจากพงป่า
ขอเมตตาจากมนุษย์สุดใจหยั่ง
กินนรีหนีเที่ยวเปลี่ยวเอวัง
มาสู่ยังแดนมนุษย์สุดอำไพ
กินนรีจงมองตรองสักนิด
อย่ายึดติดจิตคนจนอ่อนไหว
อันมนุษย์ที่ดีมีถมไป
อยู่ที่ใจไขว่คว้ามาหาตน
หากว่าพี่นี้ขอกินนรี
มอบไมตรีดั่งมิตรหากคิดสน
จะเป็นเพื่อนชิดใกล้ในกมล
ให้เธอยลโลกกว้างอย่างยินดี
กลบทอักษรอันอ่อนไหว
เธอเป็นใครแปลงกายสู่ถิ่นนี้
ถึงอย่างไรขอต้อนรับด้วยไมตรี
กินนรีเข้าสู่บ้านกลอนไทย
คนเผาถ่าน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
