อยู่บนคาน นานมา มันน่าอ้อน
อยู่บนคอน ทำไม? ถ้าใจถึง
รีบลงมา เถิดเจ้า มาเคล้าคลึง
พี่ขอดึง นงเยาว์ มาเคล้าคลอ
อยู่เป็นโสด ทำไม? ให้ใจเสีย
อยู่เป็นเสี่ย นานไป เดี๋ยวใจฝ่อ
มาขอรับ ทรามวัย ไปขึ้นวอ
อยากพะนอ งามชื่น ไปขึ้นวัง
รีบตัดใจ เถิดหญิง ยอดมิ่งมิตร
รีบตัดจิต ปลิดปม จะสมหวัง
รักกับพี่ เถิดน้อง ต้องเด่นดัง
ลองสักครั้ง มิยากเย็น ต้องเด่นดี
“ไพร พนาวัลย์”
อยู่บนขอน นอนมุ้งกลัวลุงไซร้
อยู่บนขื่อ แน่ใจไม่กลัวผี
มิเสียดายวัยล่วง ทุกช่วงปี
ด้วยฤดีมีสุข ทุกช่วงปน
อยู่กับพ่อ ท้อนักรักหักหาย
อยู่กับพี่ ชรากายใครจะสน
ตอไม้เผาเถ้าตะกอน ไม่ร้อนรน
มิมีผลมอดไฟ ไม่ร้อนแรง
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
