กวีบทเก่า..
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
20 พฤษภาคม 2024, 12:20:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: กวีบทเก่า..  (อ่าน 4406 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
07 สิงหาคม 2010, 07:26:PM
กุลมาตา(singlemom99)
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 108
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,710



« เมื่อ: 07 สิงหาคม 2010, 07:26:PM »
ชุมชนชุมชน

กวีบทเก่า

<a href="http://www.youtube.com/v/IqkQh0HxMqA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/IqkQh0HxMqA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

..แก๊งป้ากุล..ห้ามชอบตรงกัน..รักเดียวใจเดียว แม้กระทั่ง "ดารานักร้อง"..ของป้าชอบนายจอห์น..เจ้าปุ้มชอบนายก้อง(มิน่ามันได้แฟนคนไทยในสหรัฐ..อยู่สหรัฐ)..
เอ..ใครชอบนายโจหว่า..ขำๆๆ..

..กวีบทเก่า  ..
..เขียนถึงเรา  ที่รวดร้าว..พรากจากรัก..
..เขียนถึงใครๆ..ที่ไร้ตัก
..ไร้ที่พักพิงใจ..

..กวีบทเก่า..
..บทรัก บทเศร้า..เขาเขียนให้
..บทเชือดเฉือน บทเตือนใจ
..ถึงบทใหม่..ก็คงซ้ำ ย้ำเช่นเดิม..


กุลมาตา-singlemom99-
7  สิงหา  2553
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
07 สิงหาคม 2010, 11:03:PM
แพรวโพยม
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 4
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 12



« ตอบ #1 เมื่อ: 07 สิงหาคม 2010, 11:03:PM »
ชุมชนชุมชน


กลอนกวีเก่าเก่าที่เขาให้
มันตรึงใจผู้หญิงกว่าสิ่งไหน
มันเป็นเพื่อนเตือนเรายามเขาไกล
เขาคงไม่รู้หรอกใครปวดร้าว

มันเป็นดังพยานหวานแค่ไหน
อ่านทีไรฟูมควายกายเหน็บหนาว
ตัวหนังสือสลักใจนานยาว
เจ็บรวดร้าวเขาแต่งใหม่ให้ใครกัน


ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
08 สิงหาคม 2010, 12:40:AM
ปรางทิพย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 355
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 429



« ตอบ #2 เมื่อ: 08 สิงหาคม 2010, 12:40:AM »
ชุมชนชุมชน



บทกวีที่เปรยเคยร่วมเขียน
มิได้เปลี่ยนเวียนวนปนสงสัย
ทุกเรื่องรักจักตรมระทมใจ
ต้องจากไกลให้เจ็บหนาวเหน็บทรวง

ถ้อยบทเก่าเศร้าหม่นกมลหมอง
ไม่อาจครองร้องร่ำลำนำหวง
เคยได้อ่านผ่านบทรันทดลวง
น้ำตาร่วงห้วงจิตคิดคำนึง

ลิขิตรักหักฝันให้หวั่นไหว
ยากบอกใครในห้วงยังห่วงถึง
ลำนำเก่าเฝ้าคอยรอยรำพึง
จากก้นบึ้งหนึ่งเดียวที่เปลี่ยวดาย


ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
08 สิงหาคม 2010, 12:49:AM
♥Bird♥
LV6 เทพบุตรกลอนประจำอำเภอ
******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 13
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 182



เว็บไซต์
« ตอบ #3 เมื่อ: 08 สิงหาคม 2010, 12:49:AM »
ชุมชนชุมชน

กวีบทเก่าเอามาเล่าความจริงต่อ
อย่าตัดฟ้อเติมคำข้อความเขียน
เล่าออกมาให้แนบเนียน
เขานั้นเขียนอย่างไรจงว่ามา
เป็นเรื่องราวของคนที่อกหัก
ที่จมปรักกับเราทุกเวลา
และถ้าหากดูไปดูมา
รู้สึกว่าคล้ายเราเสียเหลือเกิน
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

08 สิงหาคม 2010, 01:53:AM
webmaster
  ผู้ดูแลระบบ
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 174
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,435



myspace poemwebboard barbor
« ตอบ #4 เมื่อ: 08 สิงหาคม 2010, 01:53:AM »
ชุมชนชุมชน

ชอบเพลงนี้เหมือนกันครับ  เนื้อร้องแจ่มจริงๆ  ยิ้มแก้มแดง
ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
08 สิงหาคม 2010, 07:57:AM
ทอฝัน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 455
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,502

...ทอฝัน ขะรับ...ทอฝัน...!!!


« ตอบ #5 เมื่อ: 08 สิงหาคม 2010, 07:57:AM »
ชุมชนชุมชน

...เคยอ่านกลอน...คนเหงา...ยากเข้าถึง
ไม่ซาบซึ้ง...กระจ่าง...ด้วยห่างเหิน
คำรำพัน...ของใคร...ดูไกลเกิน
ไม่สะเทิ้น...สะท้าน...หรือรานใจ

...บันทึกรัก...วันนั้น...ฉันค้นพบ
อ่านจนจบ...งวยงง...ยังสงสัย
เขียนถึงคน...เคยทำ...ให้ช้ำใจ
ร้อยเรียงไว้...ในพจน์...บทกวี
..............................................................
...จนวันนี้...ที่ใจ...เริ่มไหวเพ้อ
จึงได้เจอ...คำตอบ...มอบวิถี
ทุกอักษร...กลอนกล...ล้นทวี
ล้วนมากมี...ความหมาย...ขยายความ

...ย้อนรำลึก...เรื่องเก่า...เร้ารู้สึก
เปิดบันทึก...เล่มเดิม...ด้วยเคลิ้มหวาม
ทุกบทตอน...วอนจิต...ให้คิดตาม
พบนิยาม...คือจริง...จึงนิ่งงัน...

.................................//ทอฝัน
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หัวโขมย...เรียงร้อยจากห้วงใจ มิตรภาพยิ่งใหญ่ ไร้กาลเวลา
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s