วันสุดท้าย ของปี ฤดีฉัน
ยังหวาดหวั่น สั่นหวิว สยิวเพิ่ม
ความเงียบเหงา เร้ารุก บุกมาเติม
แทรกแซงเสริม ต่อติด ประชิดใจ
แหงนมองฟ้า เมฆทับ ดูอับแสง
หวาดระแวง แหนงนัก ชักไม่ไหว
สุรีย์ฉาย ไม่ผ่าน ม่านหมอกไป
คล้ายแสงใจ ของฉัน ในวันนี้
จะยืนหยัด ปัดเป่า เงาซุกซ่อน
ได้แต่ถอน ฤทัย ให้เจ็บจี๋
ต้องหมองหมาง ลางเลือน เปื้อนฤดี
ชีวิตมี แต่ตรม ขมขื่นทรวง
วอนเถิดหนอ ขอฉัน ในวันพรุ่ง
ให้รวยรุ่ง พุ่งพาด นิวาสสรวง
แจ่มจรัส เจิดจ้า อย่าล้าลวง
มีคนหวง ห่วงหา เอื้ออาทร
เหมือนท้องฟ้า เมฆทับ กลับแสงส่อง
เด่นเรืองรอง อีกครั้ง ดังเก่าก่อน
เช่นตัวฉัน วันวาน ผ่านร้าวรอน
พรุ่งนี้ย้อน พรกล่อม ห่อห้อมใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
