หนึ่งเสียงน้อย ร้อยคำ พร่ำเสียงกล่าว
ทนปวดร้าว หนาวเหน็บ เจ็บปวดไหม
เหนื่อยกับโลก โศกแท้ แพ้กับใคร
คนจริงใจ ไม่มี ที่จริงจัง
จะเขียนกลอนอ้อนใครไร้ความหวาน
บนพื้นฐานกานท์ผิดหมดสิทธิ์หวัง
กลอนไม่ลื่นขื่นปนมีคนชัง
มิวายนั่งฝังจิตประดิษฐ์กานท์
กลอนของหญิงมันเฝื่อนเลือนความหมาย
เกรงพี่ชายอาจคลื่นหากฝืนอ่าน
ความไพเราะไม่มีพี่รำคาญ
สิ้นเจือจานจิตใจหนีไกลกัน
เขียนกลอนอ้อนคนอ่านมานหายกลุ้ม
ความร้อนรุ่มสุมทรวงล่วงเหหัน
คงความสุขสนุกสนานชื่นบานพลัน
รื่นชีวันฝันใสในชีวี
รินดาวดี
๒๕ มีนาคม ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
