Re: “ใกล้หนาว แล้ว"(เหงาจัง)
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
14 พฤษภาคม 2024, 06:35:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: “ใกล้หนาว แล้ว"(เหงาจัง)  (อ่าน 18112 ครั้ง)
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« เมื่อ: 15 พฤศจิกายน 2011, 12:18:PM »


แสร้งรำพันกันนักรักแก้หนาว
ไยบางคราวพราวน้ำตาพาอดสู
ไม่เพราะรักหรือไรไยพธู
ได้หดหู่โหยไห้เหมือนใกล้ตาย

ไม่เชื่อหรอกว่ารักจักแก้หนาว
แค่เจอสาวยังสั่นเกินมั่นหมาย
เย็นยะเยือกเกลือกทรวงหน่วงใจชาย
เกินจะคลายได้ลงหากหลงนาง

ยิ่งหนาวเหน็บเจ็บหนักยามรักคุด
เมื่อสะดุดมุดท่อต่อถากถาง
รักของใครไหนอุ่นให้คุณคราง...
ให้หนาวจางบางลงไม่หลงครวญ. ยิ้มแก้มแดง


หรือไม่จริง อิงอุ่น คนคุ้นรัก
เข้ามาทัก มีเหน็บ ให้เจ็บหวน
หาช่องทาง หวังเชย พี่เลยกวน
อยากเย้ายวน เผยมา อย่าแกล้งอำ ขำแบบกระแดะหน่อยๆ

ยามปวดร้าว ครางควญ นวลอยากอ้อน
ที่เว้าวอน เผื่อใคร ได้ถลำ
มีคนคอย ปลอบเหงา เฝ้าประจำ
ใจบอบช้ำ ค่อยคลาย ได้สุขแทน

ก็ตอนนี้ ใกล้หนาว สาวไร้คู่
บอกให้รู้ เรื่องราว ว่าเหงาแสน
หากโชคดี ปีนี้ อาจมีแฟน
มอบอ้อมแขน อกอุ่น ละมุนทรวง...หุหุ หัวเราะยิ้มๆ

"สุนันยา"


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, สล่าผิน, sunthornvit, พี.พูนสุข, Thammada, Music, รัตติกาล

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s