ผ่านความเหงา เคล้าหม่น บนความหมอง
ได้เพื่อนพ้อง พาเพลิน เดินเคียงคู่
เคยโดดเดี่ยว ผ่อนคลาย ให้ชื่นชู
ที่เหลืออยู่ เพียงน้อย คอยป่วนใจ
พิษแห่งเหงา สะสม บ่มได้ที่
ฝากวลี "เหงาจัง" ได้ฟังไหม
เคยเริงรื่น เปลี่ยนเป็น เห็นอย่างไร
หมอถอดใจ หายช้า อย่าละเลย
ออกอาการ เหงาจัง ครั้งที่ร้อย
โปรดอย่าปล่อย ทิ้งขว้าง ทำวางเฉย
อาจถึงขั้น ซึมเศร้า เหงากว่าเคย
ต้องลงเอย หาคู่ ดูวุ่นวาย
กระต่าย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
