ฉันร้องขอให้เธอนั้นอยู่ต่อ
น้ำตาฉันไม่เพียงพอรั้งเธอไว้
เมื่อเธอบอกออกมาว่าหมดใจ
เธอจะไปขอให้ฉันนั้นปล่อยเธอ

หากเธอจะหมดรักหมดคิดถึง
ใยเธอจึงเป็นห่วงฉันอยู่เสมอ
ทำให้ฉันคิดไปเองแล้วรักเธอ
จนใจเผลอให้ทั้งใจจนระทม

อย่ามาทำดีให้ฉันต้องหลงผิด
หลงคิดเองจนใจต้องขื่นขม
จะมาผูกพันทำไมให้ฉันตรม
เจ็บระบมเพราะว่าเธอไม่รักกัน

เพียงคนที่เธอหมดลดความรัก
คนอกหักคนนี้ที่มอบให้
คนหมดรักจะเหลือค่าอะไร
แค่ทิ้งไปไม่มองแม้หางตา

เพียงคนที่เธอเคยมอบความรักให้
แล้วทิ้งไปฉันก็ไม่เหลือค่า
คนที่เธอเคยรักตลอดมา
แล้วขว้างปาฉันทิ้งไปใยดี

เพียงแค่คนเคยรักในวันวาน
รักเคยหวานซาบซึ้งตรึงวิถี
เพียงแค่รักแล้วก็ทิ้งด้วยวจี
เพียงไม่กี่นาทีก็ลืมเลือน

เพียงคนที่เธอหมดมอบความรัก
อกจึงหักเป็นเสี่ยงๆดั่งมีดเฉือน
รักครั้งนี้ที่เธอทำคอยย้ำเตือน
มีน้ำตาเป็นเพื่อนยามเดียวดาย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

เธอหมดรัก พักใจ ไม่คบหา
หันหน้ามา...มองบ้าง...ข้างคุณนี้
ยังมีใคร คนหนึ่ง ซึ้งกวี
ปลื้มทุกที  ยามได้อ่าน...ผลงานกลอน

ไม่หมดหรอก ความรัก  ภักดิ์เสมอ
อยากมีเธอ  ร้อยเรียง  เคียงอักษร
มาทายทัก  กันสักนิด...อย่าคิดงอน
มาอวยพร  ฝากใจ..ยื่นไมตรี...

เธอหมดรักหมดเยื่อใยกันแล้วหรือ
น้ำตาคือสิ่งที่เธอมอบมาใช่ไหม
หมดสิ้นแล้วสิ่งดีๆจากหัวใจ
แล้วทำไมต้องหลอกกันให้อกตรม

เธอหมดแล้วไม่เหลือเลยความสงสาร
ทรมานทำร้ายใจให้ขื่นขม
เธอสร้างแผลสาหัสในใจระทม
เหลือเพียงลมหายใจพิษในตัวเรา

หากแค่ความสงสารที่ให้...อยากบอกว่าขอบใจแต่ไม่รับ...เพราะสิ่งที่ฉันอยากได้ไม่ใช่ความเวทนา...แต่เป็นหัวใจที่มากค่าและรักจริง