พิมพ์หน้านี้ - ~ราตรี..ที่เดียวดาย~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนวิงวอน+กลอนอ้อนวอน => ข้อความที่เริ่มโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 29 มิถุนายน 2013, 09:53:PM



หัวข้อ: ~ราตรี..ที่เดียวดาย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 29 มิถุนายน 2013, 09:53:PM
ขลุ่ยเลาน้อย คอยนาง บนทางฝัน
เพ้อรำพัน หวั่นไหว ไห้-โหยหา
น้ำตานอง หมองหม่น ล้นอุรา
เศร้าโศกา อาลัย ไร้เรี่ยวแรง..
 emo_33 emo_33
..ขลุ่ยเลาน้อย ร้อยเรียง เสียงสะอื้น
ยามดึกดื่น เดียวดาย ให้หน่ายแหนง
ปวดอุรา ระกำ พาสำแดง
มิเหือดแห้ง ห่างหาย สลายไป..
 emo_05 emo_05
..ขลุ่ยเลาน้อย คอยรัก มาปักห้วง
ซับน้ำตา ในทรวง ที่ร่วงไหล
ผูกสัมพันธ์ มั่นหมาย ถักสายใย
รักษาใจ ให้หาย คลายโศกา..
 emo_53 emo_53
..ขลุ่ยเลาน้อย ค่อย-ค่อยครวญ อย่างหวนโหย
พลิ้วลมโชย สำเนียง เสียงแว่วว่า
แสนโศกศัลย์ ปวดร้าว หนาวอุรา
เศร้าหนักหนา ราตรี..ที่เดียวดาย.
 emo_62 emo_111 emo_62 emo_111


หัวข้อ: Re: ~ราตรี..ที่เดียวดาย~
เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 29 มิถุนายน 2013, 10:09:PM
(http://sl.glitter-graphics.net/pub/320/320497mps6q5wur3.gif)

มาเถิดมาขวัญเอ๋ย..อย่าเลยร้าง
มาเคียงข้างแนบชิดอย่าคิดหน่าย
มาประคองกล่อมนิทราอย่ากลับกลาย
มาทักทายให้เห็นเป็นเพื่อนใจ
(http://sl.glitter-graphics.net/pub/327/327975u7o61dotjz.gif)
ฝากจุมพิตอ่อนอุ่นละมุนฝัน
ฝากแตะแต้มคำจำนรรจ์หมั่นมอบให้
ฝากผิวเพลงครวญหาร่ำอาลัย
ฝากห้วงใจบรรเลงเพลงขลุ่ยครวญ
(http://sl.glitter-graphics.net/pub/327/327975u7o61dotjz.gif)
แซม
(http://sl.glitter-graphics.net/pub/320/320497mps6q5wur3.gif)


หัวข้อ: Re: ~ราตรี..ที่เดียวดาย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 29 มิถุนายน 2013, 11:32:PM
มาแล้วจ้า มาเคียง ร่วมเรียงร้อย
มาทยอย รอยชื่น ให้คืนหวน
มาแนบกลาง ทางใจ ใกล้ชิดนวล
มาเย้ายวน ชวนเชิญ ดำเนินรัก..
 emo_55 emo_55
..ขอจุมพิต ให้อุ่น ละมุนแก้ม
ขอแต่งแต้ม แง้มนวล ชวนสลัก
ขอห้วงห้อง น้องหญิง มาพิงพัก
ขอประจักษ์ รักนาง..ตรงกลางใจ.
 emo_116 emo_116 emo_116


หัวข้อ: Re: ~ราตรี..ที่เดียวดาย~
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 30 มิถุนายน 2013, 08:06:AM

ยินขลุ่ยผิวพลิ้วล่องทำนองรัก
หวังวิจักขณ์จิตหนึ่งที่ซึ่งหมาย
จึงบรรเลงเพลงฝันเผยบรรยาย
หวังลมร่ายเรื่องรักวนวักคืน

อิฏฐารมณ์ชมชิดก่อนติดข้าง
บัดนี้คว้างเคว้งพัดยากหยัดฝืน
เจตสิกริกสั่นหวาดหวั่นกลืน
กลัววันดื่นดาวดับดลอัปปาง

เทพเจ้าจรเห็นขลุ่ยเซ่นฟ้า
อัจนาเนื้อเพลงโศกเครงหมาง
ขอโสตยินถิ่นเสียงแม้เพียงจาง
โปรดฟังบ้างบทเถา...โศกเศร้านี้

ขอขลุ่ยดังกังวานพัดผ่านโสต
ในจิตโปรดเปิดรับอย่าขับหนี
ขอสมานสานสมัครและภักดี
กลับจงมีมาแด่...ดวงแดเรา

(http://3.bp.blogspot.com/-tWdJrbI4Onc/T9Hkf7N7B7I/AAAAAAAAfZU/3aXyHu4IdU0/s1600/2411783f7mfo9wnld.gif)


หัวข้อ: Re: ~ราตรี..ที่เดียวดาย~
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 30 มิถุนายน 2013, 09:00:AM
([url]http://sl.glitter-graphics.net/pub/320/320497mps6q5wur3.gif[/url])

มาเถิดมาขวัญเอ๋ย..อย่าเลยร้าง
มาเคียงข้างแนบชิดอย่าคิดหน่าย
มาประคองกล่อมนิทราอย่ากลับกลาย
มาทักทายให้เห็นเป็นเพื่อนใจ
([url]http://sl.glitter-graphics.net/pub/327/327975u7o61dotjz.gif[/url])
ฝากจุมพิตอ่อนอุ่นละมุนฝัน
ฝากแตะแต้มคำจำนรรจ์หมั่นมอบให้
ฝากผิวเพลงครวญหาร่ำอาลัย
ฝากห้วงใจบรรเลงเพลงขลุ่ยครวญ
([url]http://sl.glitter-graphics.net/pub/327/327975u7o61dotjz.gif[/url])
แซม
([url]http://sl.glitter-graphics.net/pub/320/320497mps6q5wur3.gif[/url])



emo_111


มายืนรอขอขวัญจากจันทร์โฉม
ให้แม่โลมโน้มถวิลสิ้นกำสรวล
หวังละอองปองขวัญจุดรัญจวน
มีเนื้อนวลป่วนจิตกล่อมนิทรา

อย่าปล่อยคอยน้อยจินต์ไม่สิ้นสุด
นิราศนุชนาฏน้องร้องโหยหา
จะเป็นบาปตราบสิ้นหมดวิญญาณ์
ไร้เมตตาปรานีไม่ดีเลย... emo_06 emo_33

-บูรพาฯ-


  emo_126


หัวข้อ: Re: ~ราตรี..ที่เดียวดาย~
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 30 มิถุนายน 2013, 08:23:PM
(http://image.ohozaa.com/i/615/7zdN1j.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wsNLQccXpiD6cpja)
เสียงขลุ่ยแว่ว แผ่วผ่าน หวานผสม
ดั่งเสียงลม พรมพร่าง มาร้างเฉย
แสนรัญจวน หวนหา อุราเปรย
ว่ารักเอย เลยล่วง ทุกข์ห้วงจินต์

ถวิลหวัง ดังมา นภาสรวง
เข้าปักทรวง พ่วงทับ จับใจสิ้น
พายุเคลื่อน คล้อยคร่ำ ดำทมิฬ
หนาวชีวิน รินร่ำ ฉ่ำน้ำตา

เสียงขลุ่ยขาด โบยบิน สิ้นหวังแล้ว
เขาเปลี่ยนแนว แจวหาย ทำลายค่า
รอฟังเสียง ขลุ่ยเศร้า เขาไม่มา
รุ่งทิวา กระจ่างแจ้ง เหมือนแสร้งเลือน
พันทอง
๓๐/๐๖/๕๖
 emo_116 emo_126 emo_116


หัวข้อ: Re: ~ราตรี..ที่เดียวดาย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 30 มิถุนายน 2013, 11:52:PM
โอ้..อกเอ๋ย อาลัย สายใยรัก
ให้เจ็บหนัก ดั่งมีด มากรีดเฉือน
 แผลสลัก ปักอยู่ มิรู้เลือน
ยากจักเลื่อน เคลื่อนคลาย แทบวายจินต์..
 emo_05 emo_05
..ก่อนเคยเนา เคล้าเสียง สำเนียงหวาน
รัตติกาล มานฉ่ำ พร่ำถวิล
สื่อสารรัก ฤทัย ใคร่ยลยิน
ตราตรึงกลิ่น กรุ่นใจ ไม่เคยจาง..
 emo_33 emo_33
..ห้วงกาลนี้ มีเพียง สำเนียงเศร้า
ที่แนบเนา ฤทัย มิไกลห่าง
เสียงขลุ่ยครวญ หวนเศร้า มิเบาบาง
เจ็บมิจาง จรไป..จากใจเลย.
 emo_62 emo_53 emo_111 emo_48 emo_79