Re: บ่นเล่นพอเย็นใจ

พัดพระพายคล้ายโหยให้โรยอ่อน
ได้พักผ่อนค่ำคืนเคยตื่นสาย
ต้องเร่งเร้าเอาใจท่านเจ้านาย
จนตาลายหัวหมุนชักขุ่นค้อน

ขอส่ายหน้าพอคลายหายปวดเมี่อย
สั่งอยู่เรื่อยให้ขับดับความร้อน
ฟ้อนระบำรำลมประพรมป้อน
เฝ้าออดอ้อนเอี๊ยดเอี๊ยดละเลียดไป

ไม่มีตัวมาสลับเพื่อปรับเปลี่ยน
ยังวนเวียนเช้าพรุ่งรุ่งสมัย
ถ้าใช้หนักวันนี้ขอลี้ไกล
จำลาไปเลหลังชั่งกิโล

9 พ.ค.55

เริ่มวสันต์ฝนโปรยลมโชยชื่น
ลูกพระพายลุกตื่นแต่ไก่โห่
ตัวนั้นเขาเลหลังชั่งกิโล
ตั้งนะโมน้อมหทัยไปหาแม่

บัดเดี๋ยวถึงบรรพตจักรวาล
ลงเข่าคลานสงบเงียบพับเพียบแต้
สวาหะตลึงถลึงตาแล
อุเหม่แหมบุญปลูกลูกของข้า

แล้วลดองค์ลงรองประคองเจ้า
ทุกค่ำเช้าเฝ้าแต่เหลียวแลหา
แต่ปีขาลอสงไขยไม่เห็นหน้า
วันนี้ฟ้าปราณีธุลีนาง

เจ้าอยากได้สิ่งใดจะหาให้
แม่หมายไว้ในสวนล้วนสล้าง
มะขามป้อมลูกหว้าเป็นระวาง
อีกมะปรางไม้สวรรค์หิมวันต์ดง

บริวารมีแล้วนะแก้วตา
เมียเกินห้าพันตนล้นประสงค์
ลูกยังมีมากมายหลากหลายองค์
แม่จำนงค์ฝากกายตายกับเธอ

เมื่อเสร็จงานการเรื่องเมืองมนุษย์
เผือกผู้บุตรจงหยุดการงานเสนอ
ทุกค่ำเช้ารู้ไหมเจ้าแม่อยากเจอ
เป็นตัวแทนพ่อเสมอชั่วกัปกัลป์

เนิน จำราย