.jpg)
ลมระบายคลายคลาประสาจิต
เหมือนมากมิตรมั่งมีดีอักโข
แม้นโดดเดี่ยวเจียวใจจึงเซโซ
หามร่มไทรใบโพธิ์ที่พึ่งพิง
ยุทธจักรมากเหลี่ยมผู้เยี่ยมยุทธ
หมู่มนุษย์คนพาล-แรด-เสือ-สิงห์
มากสิ่งไปชั่วดีเหมือนมีจริง
ได้พึ่งพิงจึงรู้เห็นเกิดเป็นคน
ปล:เขียนกลอนนี้ตั้งกะเมื่อคืนแล้วไฟดับมาเปิดตอนเช้าปรากฏว่าที่เขียนไว้นั้นยังอยู่ ขอขอบคุณปาฏิหารย์ เบลเกต
เหมือนมากมิตรมั่งมีดีอักโข
แม้นโดดเดี่ยวเจียวใจจึงเซโซ
หามร่มไทรใบโพธิ์ที่พึ่งพิง
ยุทธจักรมากเหลี่ยมผู้เยี่ยมยุทธ
หมู่มนุษย์คนพาล-แรด-เสือ-สิงห์
มากสิ่งไปชั่วดีเหมือนมีจริง
ได้พึ่งพิงจึงรู้เห็นเกิดเป็นคน
ปล:เขียนกลอนนี้ตั้งกะเมื่อคืนแล้วไฟดับมาเปิดตอนเช้าปรากฏว่าที่เขียนไว้นั้นยังอยู่ ขอขอบคุณปาฏิหารย์ เบลเกต
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
