ไผ่ไหวเบียด เสียดกอ ล้อลมเล่น
เสียงเยือกเย็น หยอกย้ำ ให้กำสรวล
ความเหว่ว้า พาเศร้า เข้าก่อกวน
อยู่ทั่วถ้วน ทุกห้อง ของหัวใจ..
..ยินเสียงไผ่ พรมพร่าง อย่างเศร้าสร้อย
พี่ก็พลอย เพ้อพก อกหวั่นไหว
เหมันต์ล่วง แล้วหนา โอ้..ยาใจ
รู้บ้างไหม ใครเฝ้า..รอเจ้าคืน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
