....ทำไมเหงาอย่างนี้...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
06 พฤษภาคม 2024, 08:11:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ....ทำไมเหงาอย่างนี้...  (อ่าน 1971 ครั้ง)
กังวาน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 904
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,505



« เมื่อ: 23 พฤษภาคม 2012, 05:00:PM »

นั่งมองดูผู้คนบนพื้นโลก
ล้วนชุ่มโชกด้วยไฟรักมิหักหาย
บ้างก็สุขทุกข์ก็มีบ้างหนีตาย
บ้างอับอายบ้างสมหวังดังต้องการ

แต่มิยอมพร้อมใจวิ่งใฝ่หา
พอรักมาบ้างก็ทิ้งติงไม่หวาน
บ้างก็รอต่อเติมเพิ่มน้ำตาล
บ้างซมซานหารักแท้สุดแต่ใจ

ฉันแผลงศรวอนหารักมาสู่
ที่เป็นอยู่คือความเหงาวิ่งเข้าใส่
เหงามากมากเหงาจนบ่นบ้าไป
แล้วมีใครเหงาบ้างเหมือนอย่างเรา

โปรดจงมาหาหน่อยอย่าปล่อยฉัน
นั่งนับวันลาลับกับความเหงา
ติดต่อยังหลังไมค์ให้บรรเทา
แล้วจะเอาอะไรให้หมดเลย



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

สุนันยา, --ณัชชา--, sunthornvit, เนิน จำราย, yaguza, panthong.kh, อริญชย์, ดุลย์ ละมุน, หนามเตย, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s