ค่อยค่อยจับพับจีบเรียงกลีบถ้อย
บรรจงร้อยเสียงร่ำจากคำถิ่น
บ้างระบัดขัดเคี่ยวบ้างเชี่ยวชิน
แต่หาเบ่งอวดบิน โอ่ระบำ
หากไทยภาษณ์พงศ์กะโลงหรือโคลงค่าว
เป็นรากยึดดินด้าว มาดึกด่ำ
สาดใบแผ่ภาษาอารยธรรม
ทิ้งถลำเทือกแถวแล้วไหนไทย
แม้เพียงน้อยถ้อยถนิมก็อิ่มอก
เขียนกนกกวัดวงให้หลงใหล
จะแบ่งค่ายลายสือได้หรือไร
อ่านแล้วจับที่ใจ จะรู้จริง
แลไหนเปรียบเทียบมั่นปิยมิตร
ที่สอนส่งเสริมวิสิฐกระแสสิ่ง
กับฉุดถือยื้อร่วงด้วยท้วงติง
คือบ้านพักหลักพิง วิหารพรหม ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๒๔.๐๙.๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
