ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ประวัติศาสตร์ขีดด้วยผู้                 กำชัย
มันก็ย่อมใส่ไคล้                             หมู่แพ้
ดับเบิ้ลแสตนดาร์ดไป                     หน้าด้าน
รอวันชำระแม้                                มวดม้วยไป่มี
 
“ไพร พนาวัลย์”  

ไม่รู้สิผมเกิด    ไม่ทัน
จริงเท็จเเท้ท่านทํา  งําไว้
เถียงกันทั้งวันไป   ไม่จบ
คงทิ้งเสียเอาดีไว้   พูดเล่า กล่าวขาน     

http://www.thaipoet.net/index.php?lay=show&ac=article&Ntype=2 (http://www.thaipoet.net/index.php?lay=show&ac=article&Ntype=2)
ข้อเสียของวิชาประวัติศาสตร์  ทองแถม นาถจำนง

เก็บความ :-

ข้อ ๑ เป็นลักษณะพิเศษของประเทศไทย คือ ประวัติศาสตร์ในประเทศไทยมิได้ถูกนับถือให้เป็น “วิชาการ” อย่างแท้จริง
นั่นหมายถึงว่าคนที่มีอำนาจได้กีดกัน ได้ปิดปัง ได้ห้ามการเผยแพร่ประวัติศาสตร์บางเรื่อง

ข้อ ๒ เราได้ถูกวางยาทำให้เกิดความขัดแย้งระหว่างผู้คนกันเอง

ข้อ ๓  คือประวัติศาสตร์ท้องถิ่นมันหายไป วิชาประวัติศาสตร์สมัยใหม่เกิดขึ้นในยุคที่มีรัฐ มีพรมแดนประเทศเกิดขึ้นแล้ว
เวลาเราศึกษาประวัติศาสตร์ก็เลยมักจะมุ่งแต่สนใจเรื่องประวัติศาสตร์ของอาณาจักร

ข้อ ๔ คือการละเลยบทบาทของสามัญชน เราอ่านประวัติศาสตร์ของทางราชการ ก็จะเห็นแต่บทบาทของศูนย์กลางอำนาจ
ไม่มีเรื่องของสามัญชน ประวัติศาสตร์ที่เราจะต้องบอกเล่ากันต่อไป จะต้องเป็นเรื่องของคนที่เป็นจริง
สามัญชนทุกคนมีส่วนร่วมอยู่ในประวัติศาสตร์

ขออนุญาตนะครับ เห็นว่าสอดคล้องกับเนื้อเรื่อง ข้อ ๓ ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นมันหายไป

..........................สื่อแท้ชาติพันธุ์ 

* ชาติพันธุ์ชนเผ่าแคว้น…….ยืนยง
เรืองถิ่นฐานดำรง………....…แหล่งหล้า
ศิลป์ศาสตร์ยิ่งควรคง……..…สืบมั่น  
นำสู่กาลภายหน้า………….…แจ่มแจ้ง อนุชน

* รวมกันเป็นหนึ่งได้…….….แดนดิน
ปันแบ่งฐานทำกิน…………..ถี่ถ้วน
รวยจนต่างถวิล……………….สุขยิ่ง
เพลงมุ่งรสหลากล้วน……..…สื่อแท้ ชาติพันธุ์ ฯ

อริญชย์   ๓๐/๘/๒๕๕๕

เข้ากันดีจริงๆ ครับส่วนนี้
ต้องขอบคุณหลายๆๆๆ

๑  ประวัติศาสตร์ชาติมักใช้       บิดเบือน
อำนาจสั่ง "ความจริง"- เตือน    อย่าแจ้ง
เหหันหมกประเด็น-เลือน          ลบหลบ
"นำถก" อาจถูกแกล้ง             ขับพ้นถิ่นเนา

๒  วางยาให้ขัดแย้ง              กันเอง
จารจด สอนสั่ง ละเลง            ใส่ร้าย
เอ็งผิด มิยำเกรง                   ขาดส่วย
ต้องปราบจับแยกย้าย            อย่าได้กำแหง

๓  บุราณรัฐใหญ่น้อย            อยู่กระจาย
ค่อยค่อยก่อสืบสาย               ชาติเชื้อ
แต่ละถิ่นเฉิดฉาย                  เรืองรุ่ง
อำนาจแข่ง-กูลเกื้อ               คบค้า-ยึดครอง

*  อำนาจจองจิตจ้าว            ใฝ่ผยอง
เปิดศึกคึกลำพอง                 ทุกด้าน
อาณาจักรข้าปอง                 ครอบหมด
ล้างวัฒน์รัฐต่อต้าน               เผด็จสิ้น-อย่าเหิม

๔  ระบุข้าคือเทพไท้             อวตาร
ประจงเชิดชูจดจาร               แต่ข้า
ชาวชนไพร่เพรียกขาน            เศษสวะ
กูแก่นกูผู้กล้า                      ปลุกปั้นแปงเมือง

แปง   =  สร้าง
แปลง =  เปลี่ยน


….ประวัติศาสตร์ว่าด้วย…....…เรื่องใด
จริงเท็จแน่หรือไร…………......ใคร่รู้
สงครามแก่งแย่งใน……....……อำนาจ
ให้ประโยชน์ใดแก่ผู้……....…..ใฝ่รู้ศึกษา