๐เมื่อกะลาหงาย๐
๐ออกจากกะลา มาดู จึงรู้ว่า
ยังมีฟ้าดินกว้างใหญ่ แผ่ไพศาล
ยังมีความรู้นานา วิชาการ
มีสายธารชลสมุทรกว้างสุดตา
๐เคยอยู่แต่ ในกะลา คิดว่าแน่
คุยอวดแท้ หลงตัวเอง ว่าเก่งกล้า
หยามคนอื่น ว่าตกยุค ไปทุกครา
เที่ยวเต้นอยู่ ในกะลา วนมา-ไป
๐เมื่อฝนตกชะมา กะลาหงาย
กบจึงได้ แปลกตา มองฟ้าใหม่
เพิ่งรู้ตัวเองว่า โง่กว่าใคร
อยู่ตรงไหน ในป่าภู ไม่รู้ทาง !ฯ
(อริญชย์:๑๓/๑๑/๒๕๕๔)
ปล.วันนี้เดินทางไปพิจิตร สบายดีทุกท่าน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤษภาคม 2024, 01:36:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: "จง" (อ่าน 9472 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: