เลขที่ ๖๖/๖ หมู่บ้านโศกศัลย์
ต.วิโยคครวญ อ.จวนจะตาย
จ.สิ้นลมบุรี ๖๖๖๖๖
ต.วิโยคครวญ อ.จวนจะตาย
จ.สิ้นลมบุรี ๖๖๖๖๖
๒๓ มิถุนายน ๒๕๕๔
แน่งน้อยที่รัก
ถึงเมียพี่ที่รักเป็นหนักหนา
พี่เขียนมาลาตายดับหายสูญ
จึงครวญกานท์ผ่านกลอนอ้อนอาดูร
บอกตระกูลยูรญาติมิอาจเจอ
เลยฝากสาส์นกานท์ช้ำย้ำหัวข้อ
ก่อนผูกคอคาเสาเศร้าล้นเอ่อ
แล้วจากไปไกลมานสงสารเธอ
พ้นละเมอเจอทางให้ย่างลา
ขอโทษที่พี่นี้ต้องหนีจาก
จำต้องพรากยากนักจักย้อนหา
จึงทิ้งร่างร้างใจไกลวิญญา
พร้อมน้ำตาคาเบ้าเศร้าเหลือเกิน
มิอาจทนทุกข์อยู่หดหู่จิต
พี่จึงคิดพิษตกระหกเหิน
ไปสู่ภพศพมนุษย์สุดทางเดิน
แล้วดำเนินเมินหน้ามิอาลัย
ขอน้องพี่นี้มั่นอย่าสั่นร้อง
เมื่อเราสองครองรักพี่ตักษัย
ให้น้องนั้นสัญญาพี่คลาไคล
เดินจากไปใจดับกับความตาย
ด้วยความรักยิ่ง
โศกศัลย์ อันตรธาน
พี่เขียนมาลาตายดับหายสูญ
จึงครวญกานท์ผ่านกลอนอ้อนอาดูร
บอกตระกูลยูรญาติมิอาจเจอ
เลยฝากสาส์นกานท์ช้ำย้ำหัวข้อ
ก่อนผูกคอคาเสาเศร้าล้นเอ่อ
แล้วจากไปไกลมานสงสารเธอ
พ้นละเมอเจอทางให้ย่างลา
ขอโทษที่พี่นี้ต้องหนีจาก
จำต้องพรากยากนักจักย้อนหา
จึงทิ้งร่างร้างใจไกลวิญญา
พร้อมน้ำตาคาเบ้าเศร้าเหลือเกิน
มิอาจทนทุกข์อยู่หดหู่จิต
พี่จึงคิดพิษตกระหกเหิน
ไปสู่ภพศพมนุษย์สุดทางเดิน
แล้วดำเนินเมินหน้ามิอาลัย
ขอน้องพี่นี้มั่นอย่าสั่นร้อง
เมื่อเราสองครองรักพี่ตักษัย
ให้น้องนั้นสัญญาพี่คลาไคล
เดินจากไปใจดับกับความตาย
ด้วยความรักยิ่ง
โศกศัลย์ อันตรธาน
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
