ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

อย่าถามเลย ฉันเคย ผิดหวังใหม
ความทุกข์ใจ ตามติด ไม่คิดหนี
ดั่งเป็นเงา เฝ้าตาม ทุกนาที
ตัวฉันนี้  เป็นบ่อ รอความตรม

แม้วันผ่าน กาลเปลี่ยน ไม่เวียนกลับ
แต่ความเศร้า เข้ามา พาขื่นขม
ช่างขยัน ต่อเติม เพิ่มให้จม
อกระทม ตรมตรอม ต้องกล่ำกลืน

เหมือนยืนอยู่  ในทาง กลางที่เปลี่ยว
จะแลเหลี่ยว หาใคร  ไม่สดชื่น
ไร้ผู้คน สัญจร ดุจกลางคืน
จำทนฝืน ยืนเดี่ยว เพียงเอกา

อย่าถามฉัน นั้นเคย ผิดหวังใหม
ความเศร้าใจ ไร้ผู้ มาเยือนหา
จะปีเก่า ปีใหม่ ให้โศกา
มีเพียงฟ้า ห่มร่าง กลางแผ่นดิน



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

ตะวันเลือนเคลื่อนคล้อยเป็นร้อยหน
ก็ยังรักหน้ามลมิเคยเปลี่ยน
ชีวิตสบพบรักในวัยเรียน
ก็พากเพียรเรียนจบครบวิชา

พอได้รับปริญญาพาหวั่นไหว
นำมาอวด ขวัญใจได้หรรษา
มีงานทำ สำราญรื่น ชื่นอุรา
ยังรักเธอ  เสมอมา..อยู่เหมือนเดิม

แอบยืนมอง เห็นเธอ นั้นเป็นสุข
ฉันก็สุข ดีใจ ที่ได้เห็น
แม้เรื่องราว ที่ผ่าน ซ่านรำเค็ญ
ดุจเฉกเช่น ฝนซ่า ฟ้ากลับคืน

ขออวยพร ให้เธอ จงสุขสม
ไร้จากทุกข์ สมปอง ครองหรรษา
ปีเก่าผ่าน รับการ ปีใหม่มา
สุขเถิดหนา ฉันนี้ นั้นยินดี   

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

เหมือนเดิมกับทุกๆวัน
ที่ต้องกลั้นน้ำตายามพบหน้า
"ตัดใจซะอย่ามัวเสียเวลา"
ให้กับคนไม่เห็นค่าของตัวเรา

เหมือนเดิมทุกๆอย่าง
เผชิญกับความอ้างว้างความเงียบเหงา
มีเพียงหยดน้ำตาคอยบรรเทา
ให้ความเศร้าทุเลาลงจนเหมือนเคย

เหมือนเดิม...ในทุกครั้ง
ที่ต้องฟังเสียงจากคนที่เมินเฉย
ทุกถ้อยคำที่เหินห่างเหมือนละเลย
ได้เฉลยความจริงในใจเธอ

ฉันก็ยังเหมือนเดิม
ถูกซ้ำเติมจากรักร้าวอยู่เสมอ
ยังเป็นคนที่เพียงแค่รอเก้อ
หวังพบเจอเพียงเธอที่เปลี่ยนไป

ความรู้สึกในวันวานยัง.............เหมือนเดิม
ไม่มีใครมาเพิ่มเติมให้.............หวั่นไหว
ความรู้สึกยังเต็มเปี่ยมล้น..........หัวใจ
ไม่มีใครมาเพิ่มเติม..................ไม่เปลี่ยนแปลง

หากเธอจะกลับมาขอ...............คืนดี
ชีวิตนี้ฉันมอบให้เธอ...............เสมอ
แล้วจะรักตราบจน..................สิ้นละเมอ
แล้วแต่เธอหากเธอจะ..............รักใคร


-----------------------------------------------------------------------