.jpg)
ฉันทลักษณ์แลวิถี ถูกแท้
ฉันเองที่เมาศรี เมาศักดิ์ ฮะฮา
ออกทะเล, แฮ่แห้ ฮ่าห้าอย่าถือ ฯ
ดอกรักเร่ร่ำรู้ ฉันทลักษณ์
ไฉนใส่เจตนังหนัก หน่วงสร้อย
เอกโทถูกที่สลัก ตามกฎ ใดพ่อ
เชิญแจกแจงสักน้อย แก่ผู้ศึกษา ฯ
ไร้นาม ครวญใคร่ให้ จงหนัก
อยากจะเป็นศิษย์รัก อย่าเบี้ยว
ครูนี้โหดและจัก หน้าดุ
ชำแหละโรยเกลือเถี้ยว กระหน่ำแส้แสบเสมอ ฯ
ข้อแรกอย่าใส่สร้อย- เจตนัง เลยนา
(ลู่ทาง) อ่านเสียงดัง สะดุดสร้อย
ข้อสองอย่าผิดผัง วรรคสุด- ท้ายนา
ลิขิตสี่คำต้อย ติดไว้อย่าเผลอ ฯ
ติดโคลงต้อยต่อเต้า แต่งโคลง
ยิ่งกว่าติดยาโขมง เขม่นบ้า
นารีติดเป็นโขยง พอขยับ ได้แฮ
นี่ติดหนึบเหนียวหน้า นึกได้แต่โคลง ฯ
กามนิต - ๒๗ มี.ค.๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
