หลายคนคาด วาดฝัน วันคืนรุ่ง
ฤทัยมุ่ง รุ้งทอง รองไสว
อุปสรรค รักลา อ่อนล้าใด
คงมิไกล เกินฝัน หากหมั่นเพียร
พี่เป็นหนึ่ง ซึ่งคน บนฝันวาด
ยังนิราศ ขาดคู่ ชูบังเหียน
ดังชีวิต ติดหล่ม ระทมเสี้ยน
รักหมุนเวียน แค่ทางผ่าน ให้มานตรอม
"มุนีน้อย"
(แก้ คำว่า "อุปสัค" เป็น "อุปสรรค" ติดศัพท์ภาษาบาลีไปหน่อย...ต้นฉบับบาลีจะเขียนเป็น
"อุปสัค" (อุปสคฺค) แปลว่า "ขัดข้อง"...เป็นคำในกลุ่ม "อัพยยศัพท์" มี ๓ คือ อุปสัค,นิบาต,ปัจจัย
ไม่สามารถแจกด้วยวิภัตติได้...สอนบาลีมาก จนเบลอ อิ อิ...)
ฤทัยมุ่ง รุ้งทอง รองไสว
อุปสรรค รักลา อ่อนล้าใด
คงมิไกล เกินฝัน หากหมั่นเพียร
พี่เป็นหนึ่ง ซึ่งคน บนฝันวาด
ยังนิราศ ขาดคู่ ชูบังเหียน
ดังชีวิต ติดหล่ม ระทมเสี้ยน
รักหมุนเวียน แค่ทางผ่าน ให้มานตรอม
"มุนีน้อย"
(แก้ คำว่า "อุปสัค" เป็น "อุปสรรค" ติดศัพท์ภาษาบาลีไปหน่อย...ต้นฉบับบาลีจะเขียนเป็น
"อุปสัค" (อุปสคฺค) แปลว่า "ขัดข้อง"...เป็นคำในกลุ่ม "อัพยยศัพท์" มี ๓ คือ อุปสัค,นิบาต,ปัจจัย
ไม่สามารถแจกด้วยวิภัตติได้...สอนบาลีมาก จนเบลอ อิ อิ...)
กราบเรียนพระอาจารย์มุนีน้อย ที่เคารพ
กระผมมีความสงสัยว่าพระพุทธศาสนาใช้ภาษาบาลีเป็นคำสอน แต่ อปสรรค เป็นภาษาสันสกฤตซึ่งเป็นของศาสนาพราหมณ์ เหตุใดชาวพุทธจึงไม่ใช้ภาษาบาลี กลับไปใช้ภาษาของ
พราหมณ์ เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ครับ
ด้วยความเคารพ
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
