เธอดาวเขียวเดียวดวงกลางห้วงฟ้า
รอเวลาพริ้งเพริศงามเฉิดฉัน
พอเมฆคลานม่านมิดปิดตะวัน
อีกทั้งจันทร์ไคลคลาลาลับดอย
แสงเปล่งปลั่งรังรองส่องระยิบ
พราวกระพริบอัมพรเลื่อมอ่อนสร้อย
ค่ำคืนใดไม่มาตั้งตาคอย
ยลยินก้อยอ่อยคำชื่นฉ่ำทรวง
รพีกาญจน์
มัวแต่งตัวช้ามหาไปก้าวหนึ่ง
ตะเกียก-ตะกายไขว่คว้าจนล้าอ่อน
เมฆบังซ่อนคลอนเคลื่อนพาเลื่อนล่วง
ไร้เรี่ยวแรงแสงฉายคล้ายอับดวง
กว่าแดนสรวงสูงจังยังอีกนาน
ทั้งตะวันจันทราพาแสงปลั่ง
สุกใสจังหวังเคียงเพียงพบผ่าน
ทักทายบ้างอย่างน้อยคอยทำทาน
ก็สุขมานเขียวเดียวแม้..เดียวดาย
เมฆบังซ่อนคลอนเคลื่อนพาเลื่อนล่วง
ไร้เรี่ยวแรงแสงฉายคล้ายอับดวง
กว่าแดนสรวงสูงจังยังอีกนาน
ทั้งตะวันจันทราพาแสงปลั่ง
สุกใสจังหวังเคียงเพียงพบผ่าน
ทักทายบ้างอย่างน้อยคอยทำทาน
ก็สุขมานเขียวเดียวแม้..เดียวดาย
ก้อย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
