อากาศหนอช่างร้อน จริงเอย
ตับจะแตกแล้วเหวย หม่นไหม้
พัดลมบ่ไหวเลย เบอร์สี่
กักแต่ความร้อนไว้ แค่สิ้นมีนา
เมษาฝนไม่ทิ้ง โปรยปราย
ร้อนระอุแทบวาย ด่าวดิ้น
แสงแดดจัดพัดกลาย ขมขื่น
ดินระแหงไปสิ้น หมู่ไม้เหี่ยวเฉา
พระพิรุณช่วยเข้า เร็วไว
รีบตกนกกาไพร ตื่นเต้น
พืชผักผลิช่อใบ งามเด่น
กระจิบรีบหลบเร้น ห่างไร้นายพราน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
