ยามฝนโปรยโปรยลงคงคนเศร้า
จึงนั่งเหงาเหงาซ้ำน้ำตาไหล
มองฟ้ามืดมืดครึ้มกระหึ่มไพร
เสียงฟ้าไห้ไห้หวนครวญเอกา
ใครหนอใครใครกันเคยปันรัก
ด่วนแปรพักตร์พักตร์สลดกฎสังขาร์
เคยคิดถึงถึงเธอเสมอมา
แต่เวลาลาไปไม่หวนคืน
จึงนั่งเหงาเหงาซ้ำน้ำตาไหล
มองฟ้ามืดมืดครึ้มกระหึ่มไพร
เสียงฟ้าไห้ไห้หวนครวญเอกา
ใครหนอใครใครกันเคยปันรัก
ด่วนแปรพักตร์พักตร์สลดกฎสังขาร์
เคยคิดถึงถึงเธอเสมอมา
แต่เวลาลาไปไม่หวนคืน
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
